Baldwin III Jerozolimski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Wywód przodków: poprawa linków |
drobne redakcyjne |
||
Linia 10:
W [[1147]] Melisanda i Baldwin III udzielili poparcia Altuntaszowi, namiestnikowi Busry i Salchadu, który wypowiedział posłuszeństwo Unurowi, regentowi Damaszku. Jednocześnie wysłali do Unura posła, Bernarda Vachera, który obiecał Unurowi, że poparcie Altuntasza nie wiąże się z naruszeniem jego damasceńskich posiadłości. Bernard powrócił przekonany przez Unura, że popieranie Altuntasza jest błędem. Po stronie posła stanął Baldwin III, ale pod wpływem armii musiał zmienić zdanie.
W maju 1147 Baldwin III na czele wojsk frankijskich przeprawił się przez [[Jordan (rzeka)|Jordan]] i wkroczył do Al-Dżaulanu. Dotarł do Busry, która jednak w międzyczasie poddała się Unurowi i Nur ad-Dinowi. W takiej sytuacji zdecydował się na odwrót. Odrzucił propozycję opuszczenia wojska i ratowania się ucieczką pod
Gdy do [[Palestyna|Palestyny]] przybyli uczestnicy [[II wyprawa krzyżowa|II wyprawy krzyżowej]] na czele z [[Konrad III (król Niemiec)|Konradem III]], królem Niemiec, i [[Ludwik VII|Ludwikiem VII]], królem Francji, Baldwin III i Melisanda zorganizowali [[24 czerwca]] [[1148]] wielki zjazd w [[Akka|Akce]]. Na tym zgromadzeniu podjęto decyzję o ataku na Damaszek.
Linia 19:
* [[Steven Runciman|Runciman S.]], ''Dzieje wypraw krzyżowych'', t. 1-2, Warszawa 1997, ISBN 83-06-02542-3, s. 166, 208, 214-216.
{{unistub|||biografia|średniowiecze}}▼
{{Władca-Jerozolima||urząd=Król Jerozolimy|lata=[[1143]]-[[1162]]|poprzednik=[[Melisanda]]|następca=[[Amalryk I]]}}
▲{{unistub|||biografia|średniowiecze}}
[[Kategoria:Plantageneci]]
| |||