Franciszek III Bretoński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji nr 9219165 autora 83.29.176.81 |
m lit., lit. |
||
Linia 16:
| dzieci =
}}
'''Franciszek III de Valois''' (ur. [[28 lutego]] [[1518]] w [[Amboise]], zm. [[10 sierpnia]] [[1536]] w [[Lyon]]ie)
Po narodzinach syna król Franciszek powiedział, że jest on ''pięknym delfinem, który będzie
Franciszek wcześnie stracił matkę. Zmarła ona już w [[1524]] r., kiedy jej najstarszy syn miał 6 lat. Franciszek odziedziczył wówczas po matce tytuł księcia Bretanii. [[14 sierpnia]] [[1532]] r. w [[Rennes]] został oficjalnie koronowany na księcia Bretanii.
[[1525|Rok po śmierci matki]] król Franciszek I przegrał [[Bitwa pod Pawią|bitwę pod Pawią]] z wojskami [[Władcy Niemiec|cesarza rzymskiego]] i [[Władcy Hiszpanii|króla Hiszpanii]] [[Karol V Habsburg]]. Przez rok Franciszek był więziony w [[Madryt|Madrycie]]. W [[1526]] r. odzyskał wolność po podpisaniu korzystnego dla cesarza traktatu. Aby zabezpieczyć wykonanie jego postanowień, Karol zażądał od Franciszka wydania mu dwóch najstarszych synów króla Francji - Franciszka i jego młodszego brata [[Henryk II Walezjusz|Henryka]].
[[Grafika:Blason Dauphin François.png|thumb|left|Herb Franciszka jako delfina Francji i księcia Bretanii]]
Linia 29:
Jako najstarszy syn króla Francji Franciszek był obiektem wielu planów matrymonialnych. Jeszcze jako dziecko został zaręczony z [[Maria I Tudor|Marią Tudor]], córką [[Władcy brytyjscy|króla Anglii]] [[Henryk VIII Angielski|Henryka VIII]]. Zaręczyny te zostały jednak zerwane ok. [[1520]] r.
Mimo iż Franciszek nie żył długo (18 lat), zdążył mieć już kochankę, zwaną madame d'Estranges.
Delfin zmarł nagle [[10 sierpnia]] [[1536]] r. w wieku 18 lat. Okoliczności jego śmierci są dość tajemnicze i nie brak było osób, które podejrzewały otrucie. Po rozegraniu partii tenisa Franciszek poprosił o kubek wody. Podał mu go jego sekretarz, hrabia Montecuccoli. Po wypiciu kubka Franciszek poczuł się źle i zmarł kilka dni później. Montecuccoliego (który przybył do Francji razem z [[Katarzyna Medycejska|Katarzyną Medycejską]], żoną księcia Henryka) oskarżono, że zamordował delfina na polecenie cesarza. W mieszkaniu hrabiego znaleziono liczne książki o truciznach. Wzięty na tortury Montecuccoli przyznał się do zamordowania delfina.
| |||