Filozofia aleksandryjska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 8:
Daweniejsza historia filozofii upatrywała w filozofii aleksandryjskiej pewnego rodzaju spójny kierunek charakteryzujący się emanacyjnym [[panteizm]]em, [[gradualizm]]em, przekonaniem o możliwości ubóstwienia człowieka na drodze ekstazy mistycznej. Część historyków za główną cechę "filozofii aleksandryjskiej" uznawała obecność w niej syntezy religijności Wschodu i racjonalnej filozofii Zachodu. Dlatego też za główny nurt "filozofii aleksandryjskiej" uchodziła platonistyczna filozofia żydowska, za jej główny moment doktryna o osobowym pośredniku między transcendentalnym jedynym Bóstwem a skażonym światem materialnym, za głównego reprezentanta Filon a za najbardziej typowy przejaw nauka o [[Logos]]ie. Analogiczny charakter do żydowskiego platonizmu miała mieć gnostycka doktryna o bosko-ludzkim pośredniku (''[[theios aner]]'') między niepoznawalnym Bóstwem a chcącym je poznać ludźmi.
W nowszej historii filozofii pojawia się tylko termin '''szkoła aleksandryjska''' - za jej reprezentantów uznaje się m.in. [[Hypatia z Aleksandrii|Hypatię z Aleksandrii]], [[Synezjusz z Cyreny|Synezjusza z Cyreny]], [[Amoniusz Sakkas]]. Szkołę tę wyróżnia się przeciwstawiając ją platonizmowi syryjskiemu i ateńskiemu. Odróżniać ma ją od nich prostota systemu metafizycznego i prostota spekulacji, przejawiająca się zwłaszcza jako brak ciągłwego mnożenia licznych w pozostałych systemach neoplatońskich [[hipostaza|hipostaz]] [[Jednia|Jedni]]. Jako że liczne hipostazy szkoły syryjskiej rozumiane były często politeistycznie, unikająca ich szkoła aleksandryjska zbliżała się stopniowo do [[monoteizm]]u chrześcijańskiego lub judaistycznego. Dlatego też późniejszy, zbliżający się do monoteizmu platonizm Aleksandrii określa się jako "drugą szkołę aleksandryjską".
[[kategoria:filozofia starożytna]]
| |||