Stanisław Franciszek Kozłowski
Stanisław Franciszek Kozłowski (ur. 24 lutego 1888 we Lwowie, zm. 22 września 1939 tamże) – polski inżynier mechanik.
Data i miejsce urodzenia |
24 lutego 1888 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
22 września 1939 |
Zawód, zajęcie |
inżynier mechanik |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/11/%D0%9D%D0%B0%D0%B3%D1%80%D0%BE%D0%B1%D0%BE%D0%BA_%D0%BD%D0%B0_%D0%BC%D0%BE%D0%B3%D0%B8%D0%BB%D1%96_%D0%A1%D1%82._%D0%9A%D0%BE%D0%B7%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE..jpg/220px-%D0%9D%D0%B0%D0%B3%D1%80%D0%BE%D0%B1%D0%BE%D0%BA_%D0%BD%D0%B0_%D0%BC%D0%BE%D0%B3%D0%B8%D0%BB%D1%96_%D0%A1%D1%82._%D0%9A%D0%BE%D0%B7%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE..jpg)
Życiorys
edytujUrodził się 24 lutego 1888 we Lwowie, w rodzinie Antoniego i Julii z Merkelów. Po ukończeniu gimnazjum rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. Ukończył je w 1906 i podjął pracę na kolei. Od 1916 do 1918 walczył w szeregach Polskiej Organizacji Wojskowej, był uczestnikiem obrony Lwowa. Po 1919 kierował działem elektrycznym Okręgowej Dyrekcji Kolei Państwowych we Lwowie, w 1922 został kierownikiem w elektrowni na Persenkówce, a następnie dyrektorem naczelnym w Miejskim Zakładzie Elektrycznym. Należał do Stowarzyszenie Elektryków Polskich, Związku Rezerwistów oraz Towarzystwa Politechnicznego, gdzie w latach 1920–1923 oraz 1925–1934 pełnił funkcję sekretarza i wiceprzewodniczącego, a 25 marca 1936 wybrany wiceprezesem zarządu[1]. Po wkroczeniu Armii Czerwonej do Lwowa 22 września 1939 jeden z oddziałów zajął elektrownię i wydał rozkaz jej uruchomienia w ciągu kilku godzin, zaś Stanisław Kozłowski odpowiedział, że jest to niemożliwe, po czym został zastrzelony na terenie elektrowni[2].
Był żonaty ze Stefanią, która podczas wojny została deportowana w głąb ZSRR, zmarła w Londynie 24 czerwca 1981 w wieku 88 lat[3].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Niepodległości (4 listopada 1933)[4]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)[5]
- Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1931)[6]
Przypisy
edytuj- ↑ Sprawy Towarzystwa. „Czasopismo Techniczne”. Nr 15, s. 268, 10 sierpnia 1936.
- ↑ Stanisław Franciszek Kozłowski. ogrodywspomnien.pl. [dostęp 2019-04-19].
- ↑ Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 41, s. 99, Czerwiec 1981. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 255, poz. 273 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.
Bibliografia
edytuj- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 156. [dostęp 2021-08-04].