Stanisław Heyman
Stanisław Heyman (ur. 1843 w Częstochowie, zm. 4 grudnia 1915 w Warszawie[1]) – polski malarz pochodzenia żydowskiego[2].
![]() Autoportret 1898 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |

W latach 1858–1861 studiował malarstwo w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (3 semestry) i w Dreźnie, a w 1864 został przyjęty do Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie studiował do roku 1866, a następnie w roku 1872. Między pobytami w stolicy Bawarii przebywał w Warszawie, gdzie pracował u Leopolda Horowitza[3][4]. Po studiach pracował w Warszawie. Był członkiem Zachęty, brał udział w jej wystawach przez prawie 30 lat[5].
Stanisław Heyman specjalizował się w portretach (m.in. zbiorowy rodziny Poznańskich i portret Elizy Orzeszkowej), choć czasem malował sceny rodzajowe[6], w obu przypadkach często z życia społeczności żydowskiej[7], oraz portrety, w tym .
Do jego uczniów należeli m.in. Szymon Buchbinder[8] i Edward Loevy[potrzebny przypis].
Obrazy Heymana znajdują się m.in. w zbiorach Muzeów Narodowych: warszawskiego, krakowskiego oraz poznańskiego[9].
Przypisy
edytuj- ↑ Sandel 1979, s. 67
- ↑ Biografia na stronie Żydowskiego Instytutu Historycznego Biografia. jhi.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-24)].
- ↑ Sandel 1979, s. 66
- ↑ Biografia na stronie Żydowskiego Instytutu Historycznego Biografia. jhi.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-24)].
- ↑ Sandel 1979, s. 67
- ↑ Sandel 1979, s. 67
- ↑ Biografia na stronie Żydowskiego Instytutu Historycznego Biografia. jhi.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-24)].
- ↑ Biografia Buchbindera na stronie Żydowskiego Instytutu Historycznego [1]
- ↑ Sandel 1979, s. 67
Bibliografia
edytuj- Sandel E., 1979: Heyman Stanisław. W: Bartnicka-Górska H. i in.: Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających, tom III. Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Polska Akademia Nauk, str. 66-68.