Stanisław Narkuski

Stanisław Narkuski (Stanisław Gabriałowicz) (ur. c. 1516[1], zm. 13 lutego 1565), duchowny rzymskokatolicki, członek Rady Panów Wielkiego Księstwa Litewskiego, przeciwnik reformacji. Kanonik i archidiakon wileński. W 1564 mianowany ordynariuszem żmudzkim, prawdopodobnie nie objął diecezji.

Stanisław Narkuski
ilustracja
Data śmierci

13 lutego 1565

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

Jako wysłannik biskupa wileńskiego i kapituły wileńskiej uczestniczył w synodzie w Warszawie w 1561 roku[2].

Na sejmie bielskim 1564 roku był świadkiem wydania przywileju bielskiego przez króla Zygmunta II Augusta[3].

Przypisy

edytuj
  1. Wioletta Pawlikowska-Butterwick, A ‘Foreign’ Elite? The Territorial Origins of the Canons and Prelates of the Cathedral Chapter of Vilna in the Second Half of the Sixteenth Century (PDF Download Available) [online], ResearchGate [dostęp 2017-09-06] (ang.).
  2. Wojciech Góralski, Synod prowincjonalny warszawski z 1561 r., w: Prawo Kanoniczne : kwartalnik prawno-historyczny 28/3-4, 1985, s. 208.
  3. Statut Litewski : drugiej redakcyi (1566) = Statutum Lituanicum : alterius editionis, Archiwum Komisji Prawniczej t. VII, Kraków 1900, s. 311.

Bibliografia

edytuj
  • Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000.