Stanisław Penatius

Stanisław Penatius (ur. w Buku, zm. 4 maja 1570 we Lwowie) – polski humanista, pedagog, pisarz i bibliofil. Rektor lwowskiej szkoły katedralnej.

Życiorys

Pochodził z rodziny mieszczańskiej z Wielkopolski, jego ojcem był Paweł Pieniak lub Pióro. W 1558 rozpoczął studia na Uniwersytecie Krakowskim. W 1560 został bakałarzem, a w 1566 mistrzem nauk wyzwolonych. W tym samym roku objął funkcję rektora Szkoły Katedralnej we Lwowie. Kontynuował humanistyczny kierunek tej szkoły, wzbogacając jej program o naukę elementów greki i lekturę utworów łacińskich. Kładł nacisk na religijno-moralne wychowanie młodzieży. W 1566 wydał poemat dydaktyczno-religijny Pietatis puerilis libri duo^[1]. Jego uczniami byli m.in. Jan Ursinus - filolog i przyrodnik oraz młody Szymon Szymonowic. Stanisław Penatius zapisał lwowskiej szkole znaczną część swego bogatego księgozbioru.

Zmarł 4 maja 1570 we Lwowie i został pochowany w kościele katedralnym.

Przypisy

↑ Stanislai Penatii Bvccoviensis pietatis pverilis libri dvo carmine, vt pveri memoria facilivs complecti possint, conscrip [online], polona.pl [dostęp 2020-09-23] .

Bibliografia

Andrzej Kowalczyk, Buk. Zarys Dziejów, Poznań, Kantor Wydawniczy SAWW, 1989, ISBN 83-85066-00-4, str. 46

[1] Stanislai Penatii Bvccoviensis pietatis pverilis libri dvo carmine, vt pveri memoria facilivs complecti possint, conscrip [online], polona.pl [dostęp 2020-09-23] .

[1]