Starszy ogniomistrz sztabowy

Starszy ogniomistrz sztabowy
Wojska Lądowe
	Oznaczenie stopnia do 2004
	; naramiennik
	; kurtka nieprzemakalna

Starszy ogniomistrz sztabowy (st.ogn. szt.) – stopień wojskowy w wojskach rakietowych i artylerii.

W Wojsku Polskim wprowadzony w 1967 roku^[1]. Odpowiadał starszemu sierżantowi sztabowemu i w Marynarce Wojennej starszemu bosmanowi sztabowemu. W 2004 stopień został zniesiony, ale żołnierze awansowani na ten stopień przed tą datą, zachowują go dożywotnio.

W Siłach Zbrojnych PRL należał do grupy podoficerów starszych^[2].

Oznaczenia

Oznaczenie stopnia w Wojsku Polskim to dwie srebrne krokiewki i pasek na naramiennikach i otoku czapki; naramienniki obszyte matowosrebrną taśmą^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. s. 411.
↑ Podręcznik dowódcy drużyny. s. 66.

Bibliografia

Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979.
Ministerstwo Obrony Narodowej; Inspektorat Szkolenia: Podręcznik dowódcy drużyny; Szkol. 378/69. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.

[lex-1] Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. s. 411.

[2] Podręcznik dowódcy drużyny. s. 66.

[1]

[2]