Stefan Hołówko
Stefan Hołówko (ur. 28 lutego 1921 w Warszawie, zm. 11 września 2009 tamże) – polski architekt, nauczyciel.
| Data i miejsce urodzenia |
28 lutego 1921 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 września 2009 |
| Alma mater |
Życiorys edytuj
_01.jpg)
Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1950). Członek zespołu Pingwinów, projektant w Biurze Odbudowy Stolicy, w biurze Miastoprojekt Stolica i w pracowni urbanistycznej J. Manevala w Paryżu. Laureat konkursów architektonicznych, wykładowca w Zespole Szkół Architektoniczno-Budowlanych im. S. Noakowskiego, redaktor w Wydawnictwie Arkady[1].
Autor m.in.: Zespołu Basenów RKS „Skra” w Warszawie (1972–1973), biurowca Państwowego Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych w Warszawie, gmachu Centrali Ogrodniczej w Warszawie (1950), Domu Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w Warszawie (1947–1951) oraz domu wielorodzinnego Głównego Instytutu Pracy przy ul. Noakowskiego 8 w Warszawie (1950–1953)[1].
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem KEN[1]. Pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (kwatera 1-9-3)[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c In memoriam – Pamięci Architektów Polskich – Stefan Tadeusz Hołówko [online], www.inmemoriam.architektsarp.pl [dostęp 2018-10-15].
- ↑ śp. Stefan Hołówko