Stefan Mirau

polski lekarz, harcerz, społecznik

Stefan Mirau (ur. 2 sierpnia 1901 w Różynach, zm. 24 kwietnia 1942 w Stutthofie) – polski lekarz, społecznik, działacz harcerski w Wolnym Mieście Gdańsku.

Stefan Mirau
Data i miejsce urodzenia

2 sierpnia 1901
Różyny

Data i miejsce śmierci

24 kwietnia 1942
KL Stutthof

Miejsce spoczynku

Cmentarz na Zaspie

Zawód, zajęcie

lekarz, społecznik, działacz harcerski

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Humboldtów w Berlinie

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi
Ul. Długa 20/21 w Gdańsku – dawny gabinet Stefana Miraua

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie o tradycjach patriotycznych, jego matka była siostrą znanego działacza narodowego Franciszka Kręckiego. Uczęszczał do szkół niemieckich, najpierw w Kościerzynie, potem w Gdańsku. Już jako gimnazjalista, z przyjacielem Alfem Liczmańskim, zakładał w 1917 patriotyczne Towarzystwo Filaretów. W okresie przed 1920 był tajnym łącznikiem swego wuja, Franciszka Kręckiego, który musiał się ukrywać w obawie przed aresztowaniem. W 1920 na obozie w Karwi złożył przyrzeczenie harcerskie, a po powrocie zorganizował pierwszą w Gdańsku drużynę harcerską im. Zygmunta Augusta i został jej drużynowym. W 1921 ukończył Gimnazjum Miejskie w Gdańsku i wyjechał do Berlina, gdzie studiował medycynę na Uniwersytecie Humboldtów, a następnie prowadził praktykę lekarską. W czerwcu 1932 powrócił do Gdańska i rozpoczął pracę w Polskim Czerwonym Krzyżu. Pełnił też obowiązki lekarza gdańskiej chorągwi, a w 1936 wszedł w skład zarządu Oddziału Gdańskiego Związku Harcerstwa Polskiego. Działał też w Gminie Polskiej, Macierzy Szkolnej, Towarzystwie Przyjaciół Nauki i Sztuki i Towarzystwie Ludowym „Jedność”.

Aresztowany po wybuchu wojny we wrześniu 1939, został osadzony w Nowym Porcie, a następnie zwolniony; na żądanie gdańskiej Izby Lekarskiej w październiku 1939 osadzono go ponownie w Nowym Porcie, gdzie pracował w obozowym szpitalu. Następnie w tym samym charakterze dostał się do obozu w Stutthofie, gdzie w najcięższych warunkach z wielkim poświęceniem starał się pomagać współwięźniom nękanym przez różne choroby. Tam zaraził się tyfusem plamistym i zmarł. Jego zwłoki pochowano na cmentarzu na Zaspie w Gdańsku.

 
Grób Stefana Miraua na Cmentarzu Ofiar Hitleryzmu na Zaspie

W 1938 był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Upamiętnienie edytuj

Nazwiskiem doktora Stefana Miraua nazwano jedną z ulic w Gdańsku Oliwie.

Bibliografia edytuj