Uniwersytet Humboldtów w Berlinie

Uniwersytet Humboldtów[1] [a] (niem. Humboldt-Universität zu Berlin) – najstarszy uniwersytet w Berlinie, założony przez Fryderyka Wilhelma III w 1809 r. pod nazwą Uniwersytet Berliński (Berliner Universität). W latach 1828–1945 funkcjonował jako Uniwersytet Fryderyka Wilhelma (Friedrich-Wilhelms-Universität); od 1949 (w międzyczasie bez patrona) jego nazwa upamiętnia braci Humboldtów: WilhelmaAleksandra[5][6][7].

Uniwersytet Humboldtów
Humboldt-Universität zu Berlin
Godło
Ilustracja
Główny budynek uczelni (na pierwszym planie pomnik Hermanna von Helmholtza)
Data założenia

1809

Typ

państwowa

Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Berlin

Adres

Unter den Linden 6, 10117 Berlin

Położenie na mapie Berlina
Mapa konturowa Berlina, w centrum znajduje się punkt z opisem „Uniwersytet Humboldtów”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Uniwersytet Humboldtów”
Ziemia52°31′05″N 13°23′36″E/52,518056 13,393333
Strona internetowa
Uniwersytet Fryderyka Wilhelma (1900)

Historia edytuj

Został założony 16 sierpnia 1809 roku z inicjatywy Wilhelma von Humboldta, liberalnego reformatora i naukowca. Od 1828 do 1945 działał pod nazwą Friedrich-Wilhelms-Universität, nadaną na cześć jego założyciela, króla Fryderyka Wilhelma III. W roku 1949 kierownictwo komunistycznej partii SED nadało uniwersytetowi obecną nazwę.

W latach 1933–1945 uczelnia była pod silnym wpływami nazizmu i utraciła znaczenie międzynarodowe. Po wojnie znalazła się we wschodnim Berlinie i z tego względu w zachodniej strefie okupacyjnej powstał (w 1948) Wolny Uniwersytet Berliński, do którego przeszła część kadry.

Do najbardziej znanych osób związanych z uniwersytetem należą: Otto von Bismarck, Heinrich Heine, Friedrich Engels, Georg Hegel, Karl Marx, Wernher von Braun, Friedrich Schelling, Arthur Schopenhauer, Albert Einstein, Max Planck[potrzebny przypis], Johann Gottlieb Fichte[8].

Współcześnie edytuj

Budynek główny uniwersytetu znajduje się w centrum Berlina, przy Unter den Linden. Swe siedziby ma tam większość wydziałów, jedynie Instytut Nauk Przyrodniczych znajduje się w Adlershof w południowej części Berlina. Wydział medycyny – Charité – jest wspólny z Wolnym Uniwersytetem Berlińskim.

Do uniwersytetu należy także Museum für Naturkunde, w którym znajduje się największy w Niemczech zbiór minerałów.

W semestrze zimowym 2003/2004 na uczelni było zapisanych 38 272 studentów, w tym 5086 obcokrajowców ze 135 państw.

Absolwenci edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Absolwenci Uniwersytetu Humboldtów w Berlinie.

Uwagi edytuj

  1. W polskim piśmiennictwie bywa spotykana nazwa „Uniwersytet Humboldta w Berlinie”[2][3]. Jest ona merytorycznie nieścisła, gdyż uczelnia nosi imię dwóch braci Humboldtów: Wilhelma i Alexandra[4].

Przypisy edytuj

  1. Polski egzonim wprowadzony na 123. posiedzeniu KSNG.
  2. Uniwersytet Humboldta, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2015-07-01].
  3. Uniwersytet Humboldta w Berlinie. Onet.pl. [dostęp 2015-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-01)].
  4. Eugeniusz Olszewski. Czy rzeczywiście inwazja przyimka ‘imienia’ w nazewnictwie?. „Język Polski”. 56 (2), s. 155–156, 1976. 
  5. The modern classic of the reform university. Humboldt-Universität zu Berlin. [dostęp 2015-07-01]. (ang. • niem.).
  6. Short History. Humboldt-Universität zu Berlin, 2009. [dostęp 2015-07-01]. (ang. • niem.).
  7. Wywiad z Reimerem Hansenem z Wolnego Uniwersytetu Berlińskiego nt. Uniwersytetu Humboldtów: Die Umbenennung zur „Humboldt-Universität”, Humboldt-Universität zu Berlin [dostęp 2015-07-01] (niem.).
  8. Dan Breazeale. Johann Gottlieb Fichte. „The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Summer 2018 Edition)”, 2018. ISSN 1095-5054. [dostęp 2019-01-03]. (ang.).