Stefania Pawlak
Stefania Pawlak (ur. 16 października 1908 r. w Trześni[1], zm. 7 maja 2002 r. w Mielcu[1]) – polska nauczycielka, działaczka społeczna, związana z miastem Łęczna.
Data i miejsce urodzenia |
16 października 1908 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
7 maja 2002 |
Miejsce spoczynku |
cmentarz parafialny w Chorzelowie |
Zawód, zajęcie |
nauczyciel |
Odznaczenia | |
Życiorys edytuj
Stefania Pawlak urodziła się jako córka rolników Józefa i Antoniny.
Od dzieciństwa marzyła o zawodzie nauczycielki. W 1929 ukończyła żeńskie seminarium nauczycielskie[2]. Rozpoczęła pracę jako nauczycielka w Rzeczycy Księżej, gdzie pracowała do 1935 r.
W 1935 r. uległa wypadkowi, upadając z ruszającego pociągu, jej obie nogi uległy zmiażdżeniu[1]. Po wypadku zrezygnowała z przyznanej jej renty chorobowej i kontynuowała pracę w zawodzie nauczyciela.
W 1936 r. rozpoczęła pracę nauczycielki w szkole w Łęcznej i kontynuowała ją również w trakcie II wojny światowej, m.in. prowadząc naukę na tajnych kompletach. W czasie wojny angażowała się w pisanie listów do więźniów obozów na prośbę rodzin uwięzionych, przewoziła paczki do przetrzymywanych w więzieniu na lubelskim zamku.
W 1950 r. została powołana na stanowisko kierownika szkoły podstawowej w Łęcznej, które piastowała aż do przejścia na emeryturę w 1974 r. Dzięki jej staraniom rozbudowano budynek szkoły podstawowej o nowe skrzydło, zainicjowała również budowę szkoły "Tysiąclatki".
W 1975 r. założyła Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Łęczyńskiej, którego została pierwszym prezesem. Kierowała jego pracami do 1981 r.[3][2]
Autorka opracowań na temat historii, zwyczajach, przemysłu i spółdzielczości w Łęcznej. Jak mówiła sama o sobie, spisała wszystkie tajemnice tego miasta[4]. Autorka fotografii pokazujących historyczne przemiany miasta. Prywatną kolekcję obiektów historycznych związanych z miastem przekazała na potrzeby Muzeum Regionalnego w Łęcznej. W Łęcznej nazywana była Panią Kierowniczką[5].
W 1981 wyjechała z Łęcznej i przeprowadziła się do swoich rodzinnych stron w powiecie mieleckim.
Zmarła 7 maja 2002 r. w wieku 93 lat w Mielcu. Została pochowana na cmentarzu parafialnym w Chorzelowie[1].
Odznaczenia edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Kinga Krasuska: Stefania Pawlak. Łęczna on-line, Serwis Urzędu Miejskiego. [dostęp 2015-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-15)]. (pol.).
- ↑ a b Janusz Łosowski: Zwyczajne i niezwyczajne biografie w drugim tomie „Łęcznian”. lecznianie.pl. [dostęp 2015-05-12]. (pol.).
- ↑ Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Łęczyńskiej w swoim X-leciu. „Markuriusz Łęczyński”, s. 3, 1985. Łęczna.
- ↑ Wojciech Adamski: Górnicze przedwiośnie: reportaże o Lubelskim Zagłębiu Węglowym. Wydawnictwo Lubelskie, 1976, s. 84.
- ↑ Ewa Leśniewska. Portrety ludzi zasłużonych dla Łęcznej, Stefania Pawlak. „Merkuriusz Łęczyński”, s. 9-11, 1985. Łęczna.
- ↑ Ulica Stefanii Pawlak w Łęcznej. Google Maps. [dostęp 2015-05-12].
Bibliografia edytuj
- 38 lat w Łęcznej, Stefania Pawlak, Łęczna 1998