Stowarzyszenie Kursów dla Analfabetów Dorosłych
Stowarzyszenie Kursów dla Analfabetów Dorosłych – powstała w Warszawie, już nieistniejąca organizacja oświatowa. Stowarzyszenie zostało powołane w celu zwalczania analfabetyzmu na terenie całego kraju (21 oddziałów). Mimo iż zostało zarejestrowane w lipcu 1906 r. prowadziło działalność od grudnia 1905. W 1908 r. zlikwidowane przez władze rosyjskie.
Zarząd Stowarzyszenia wybrano 28 października 1906 r. Podzielony był on m.in. na Komisję Naukową i Administracyjną[1]. Wśród członków znaleźli się m.in.
- Bolesław Prus – prezes honorowy
- Ludwik Krzywicki (1859–1941) – socjolog, społecznik i publicysta - zastępca prezesa
- Maria Rotwandowa – zastępca prezesa
- Władysława Weychert-Szymanowska (1874–1951) – działaczka społeczna i oświatowa
- Izabela Moszczeńska-Rzepecka (1864–1941) – publicystka i działaczka społeczna
Biuro organizacji mieściło się przy ul. Rysiej 3 w Warszawie, w mieszkaniu Rotwandów[2].
Organizacja zajmowała się prowadzeniem kompletów nauczania początkowego. W Warszawie odbyło się 61 takich kursów. Na zajęcia uczęszczali głównie robotnicy. Inną formą działalności były:
- pogadanki i odczyty
- kursy metodyczne dla pracowników oświaty dorosłych
- wydawanie materiałów pomocniczych[3]
Istniały opinie, że organizacja powstała w odpowiedzi na powołanie Polskiej Macierzy Szkolnej, której celem było krzewienie nauki przez zakładanie m.in. szkół, ochronek, bibliotek, czytelni i domów ludowych[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Jerzy Holzer, Jerzy Zdzisław Holzer, Jan Molenda, Polska w pierwszej wojnie światowej, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973, s. 496.
- ↑ Bolesław Prus, Kroniki. Wybór. Tom II, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1987, s. 151 ISBN 83-06-01125-2
- ↑ Encyklopedia Warszawy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, s. 815 ISBN 83-01-08836-2
- ↑ Bolesław Prus, Kroniki. Wybór. Tom II, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1987, s. 112 ISBN 83-06-01125-2