Struktura organizacyjna pułku przedniej straży
Struktura organizacyjna pułku straży przedniej – etat pułku straży przedniej.
Etat pułku straży przedniej wprowadzony 8 października 1789 roku dla stutysięcznego etatu wojska Obojga Narodów wyglądał następująco[1]:
Sztab wyższy:
- szef
- pułkownik
- podpułkownik, dwóch majorów.
sztab średni i niższy:
- kwatermistrz
- audytor
- dwóch adiutantów
- kapelan
- sztabsfelczer
- sztabsfurjer
- paukier
- sztabstrębacz
- wagenmajster
- profos
- puszkarz do reperacji broni
- konował
- podprofos
chorągiew (szwadron)
- rotmistrz
- porucznik
- chorąży
- czterech namiestników, z których jeden sztandarowy
- 58 towarzyszy
- wachmistrz
- sześciu podoficerów
- dwóch trębaczy
- 58 pocztowych
- felczer
- kowal
- siodlarz
Razem w chorągwi: 135
Przypisy edytuj
- ↑ Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 375.
Bibliografia edytuj
- Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki: Oficerowie Rzeczypospolitej Obojga Narodów 1717-1794. T.1: Oficerowie wojska koronnego, cz.1: Sztaby i kawaleria. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 2002. ISBN 83-71-88-500-8.