Strzelecka Turnia (słow. Strelecká veža, niem. Jägerbreitenturm, węg. Vadász-lejtő-torony) – bula skalna o wysokości 2130 m n.p.m. znajdująca się w północnych stokach Doliny Staroleśnej, w słowackich Tatrach Wysokich. Strzelecka Turnia oddziela od siebie dwie kotliny – Siwą i Strzelecką. Masyw Strzeleckiej Turni otoczony jest od północy potężnymi ścianami Ostrego Szczytu (oddzielona od jego masywu Strzeleckim Przechodem), a od północnego zachodu równie potężnym Jaworowym Szczytem. Jedynie od strony południowej ma kształt turni, opadając w kierunku Niespodzianego Ogródka stromą ścianą. Od strony północnej natomiast nie wyróżnia się w krajobrazie Doliny Staroleśnej. Od tejże strony jest łatwo dostępna, choć nie prowadzi na nią żaden znakowany szlak turystyczny.

Strzelecka Turnia
Ilustracja
Wierzchołek Strzeleckiej Turni
Państwo

 Słowacja

Położenie

Kraj preszowski

Pasmo

Tatry Wysokie, Karpaty

Wysokość

2130 m n.p.m.

Pierwsze wejście

19 czerwca 1902 r.
Maximilian Bröske, Johann Breuer junior i Johann Hunsdorfer senior

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Strzelecka Turnia”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Strzelecka Turnia”
Ziemia49°10′59″N 20°10′46″E/49,183056 20,179444

U podnóży Strzeleckiej Turni znajdują się dwie grupy stawów, są to Niespodziane Stawki i Strzeleckie Stawy.

Nazewnictwo

edytuj

Polska nazwa wprowadzona do literatury przez Janusza Chmielowskiego pochodzi od Strzeleckich Pól, które znajdują się nieco na północ od niej. Niemieckie i węgierskie nazwy mają podobne pochodzenie. Wcześniej, w 1903 r. Stanisław Eljasz-Radzikowski wprowadził nazwę Styrznik, ta jednak nie przyjęła się.

Historia

edytuj

Pierwsze zarejestrowane wejścia turystyczne:

Bibliografia

edytuj
  • Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVI. Rozdziele – Czerwona Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973.
  • Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  • Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.