Stuiversrebrna, później miedziana moneta niderlandzka o wartości 2 groszy flandryjskich, będąca odpowiednikiem niemieckiego stübera, bita od końca XV w[1].

Stuiver z Arnhem z 1598 roku

Stuiver został przyjęty w XVII w. do systemu monetarnego Zjednoczonych Prowincji Niderlandów jako 1/20 guldena, 1/6 szylinga, równa 4 duitom lub 8 fenigom[2]. Na awersie przedstawiała symboliczną wiązkę strzał z 1 – S po bokach, na rewersie zaś napis[2]. Ostatnią monetę o nominale stuiverowym (10 stuiverów) wybito w 1809 r[2].

Stuivery bito również w koloniach niderlandzkich: Cejlon, Curacao, Indie Wschodnie i Indie Zachodnie, także po przejęciu tych kolonii przez Wielką Brytanię (Cejlon, Java, Essequibo i Demarara)[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b Andrzej Mikołajczyk, Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 282–283, ISBN 83-01-09710-8.
  2. a b c Andrzej Mikołajczyk, Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 282, ISBN 83-01-09710-8.