Stuiver
Stuiver – srebrna, później miedziana moneta niderlandzka o wartości 2 groszy flandryjskich, będąca odpowiednikiem niemieckiego stübera, bita od końca XV w[1].
Stuiver został przyjęty w XVII w. do systemu monetarnego Zjednoczonych Prowincji Niderlandów jako 1/20 guldena, 1/6 szylinga, równa 4 duitom lub 8 fenigom[2]. Na awersie przedstawiała symboliczną wiązkę strzał z 1 – S po bokach, na rewersie zaś napis[2]. Ostatnią monetę o nominale stuiverowym (10 stuiverów) wybito w 1809 r[2].
Stuivery bito również w koloniach niderlandzkich: Cejlon, Curacao, Indie Wschodnie i Indie Zachodnie, także po przejęciu tych kolonii przez Wielką Brytanię (Cejlon, Java, Essequibo i Demarara)[1].
-
1, 2 i 6 stuiverów, Republika Zjednoczonych Prowincji. Srebro
-
Duit z Groningen z 1771 roku. Miedź
Przypisy
edytuj- ↑ a b Andrzej Mikołajczyk , Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 282–283, ISBN 83-01-09710-8 .
- ↑ a b c Andrzej Mikołajczyk , Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 282, ISBN 83-01-09710-8 .