Synspermiata
Synspermiata – klad pająków z infrarzędu pająków wyższych.
| Synspermiata | |
| Michalik et Ramírez, 2014 | |
 Nasosznik trzęś z rodziny nasosznikowatych | |
 Komórczak prosionkowiec z rodziny komórczakowatych | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| (bez rangi) | Synspermiata |
Charakterystyka
edytujDo Synspermiata należą pająki pozbawione siteczka przędnego oraz mające zredukowaną liczbę członów kądziołków przędnych pary przednio-bocznej[1]. Z wyjątkiem pojedynczej linii rozwojowej w obrębie nasosznikowatych pozbawione są płytki płciowej i przewodów zapłodnieniowych[2]. Synapomorfię kladu stanowi występowanie synspermii. W procesie tym dwie lub więcej spermatyd pochodzących od tego samego spermatocytu zespala się ze sobą i jest zamykanych we wspólnej kapsule. Różni się to od występującej w pierwotnym planie budowy pająków klejstospermii, w której to każdy plemnik zamykany jest w osobnej kapsułce. W wielu liniach ewolucyjnych Synspermiata nastąpił jednak wtórny powrót do klejstospermii. Jako potencjalną synapomorfię omawaianego kladu podaje się także brak wydłużonych entapofiz – w tym przypadku również w kilku liniach ewolucyjnych nastąpiła rewersja cechy[1].
Taksonomia
edytujW tradycyjnej klasyfikacji używanej w końcu XX wieku zaliczane do Synspermiata pająki umieszczano w grupie bezpłytkowców (Haplogynae) w obrębie Araneoclada, przeciwstawianej płytkowcom (Entelegynae)[3]. Synspermię jako synapomorfię części bezpłytkowców sugerował Gerd Alberti[4][5]. Klad Synspermiata wprowadzili w 2014 roku Peter Michalík i Martín Ramírez na podstawie danych morfologicznych dotyczących układu rozrodczego samców i plemników. Obejmuje on wszystkie bezpłytkowce pozbawione siteczka przędnego[1]. Jego monofiletyzm potwierdziły m.in. molekularne analizy filogenetyczne Fernández i innych z 2018 roku[6], Wheelera i innych z 2017 roku[7], Kallala i innych z 2020 roku[8] oraz Ramíreza i innych z 2020 roku[9].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Peter Michalik, Martín J. Ramírez. Evolutionary morphology of the male reproductive system, spermatozoa and seminal fluid of spiders (Araneae, Arachnida) – Current knowledge and future directions. „Arthropod Structure & Development”. 43 (4), s. 291–322, 2014. DOI: 10.1016/j.asd.2014.05.005.
- ↑ C.E. Griswold, M.J. Ramírez, J.A. Coddington, N.I. Platnick. Atlas of phylogenetic data for entelegyne spiders (Araneae: Araneomorphae: Entelegynae) with comments on their phylogeny. „Proceedings of the California Academy of Sciences”. 56, s. 1-324, 2005.
- ↑ Jonathan A. Coddington, Herbert W. Levi. Systematics and evolution of spiders (Araneae). „Annual Review of Ecology and Systematics”. 22, s. 565–592, 1991. DOI: 10.1146/annurev.es.22.110191.003025.
- ↑ G.Alberti. Spermientypen bei Webspinnen (Araneae, Arachnida). „Verhandl. Dt. Zool. Ges.”. 78, s. 256, 1985.
- ↑ G. Alberti, Chelicerata, [w:] K.G. Adiyodi, R.G. Adiyodi (red.), Reproductive Biology of Invertebrates, Chichester,: John Wiley & Sons, 2000, s. 311-388.
- ↑ R. Fernández, R.J. Kallal, D. Dimitrov, J.A. Ballesteros, M.A. Arnedo, G. Giribet, G. Hormiga. Phylogenomics, diversification dynamics, and comparative transcriptomics across the Spider Tree of Life. „Current Biology”. 28, s. 1489-1497, 2018. DOI: 10.1016/j.cub.2018.03.064.
- ↑ a b Ward C. Wheeler i inni, The spider tree of life: phylogeny of Araneae based on target-gene analyses from an extensive taxon sampling. Cladistics, wyd. 6, t. 33, 2017, s. 576-616, DOI: 10.1111/cla.12182.
- ↑ Robert J. Kallal, Siddharth S. Kulkarni, Dimitar Dimitrov, Ligia R. Benavides, Miquel A. Arnedo, Gonzalo Giribet, Gustavo Hormiga. Converging on the orb: denser taxon sampling elucidates spider phylogeny and new analytical methods support repeated evolution of the orb web. „Cladistics”. 2020. s. 1–19. DOI: 10.1111/cla.12439.
- ↑ M.J. Ramírez, I.L.F. Magalhaes, S. Derkarabetian, J. Ledford, C.E. Griswold, H.M. Wood, M. Hedin. Sequence capture phylogenomics of true spiders reveals convergent evolution of respiratory systems. „Systematic Biology”. 70, s. 14-20, 2021. DOI: 10.1093/sysbio/syaa043.