Synteza Coreya-House’a

Synteza Coreya-House’a – ciąg reakcji chemicznych, prowadzących do otrzymania alkanu. Synteza składa się z trzech etapów. Mimo większej złożoności niż np. reakcja Wurtza czy otrzymywanie alkanów w reakcji związków Grignarda z wodą, synteza Coreya-House’a jest często wykorzystywana, gdyż charakteryzuje się dużą wydajnością, niewielką ilością produktów ubocznych i szerokim wachlarzem możliwych do otrzymania związków.

Ta metoda otrzymywania alkanów została opracowana niezależnie od siebie przez E. Coreya z Harvard University i H. House’a z Massachusetts Institute of Technology w latach sześćdziesiątych[1].

Przebieg syntezy edytuj

Pierwszym etapem syntezy jest reakcja halogenku alkilu z metalicznym litem, nieraz w suchym (bezwodnym) eterze. Reakcja przebiega podobnie do syntezy związków Grignarda, a w jej wyniku powstaje alkilolit, czyli związek litoorganiczny o wzorze RLi[1]:

RX + 2Li → RLi + LiX

Można użyć halogenku alkilu o dowolnej rzędowości.

Następnie powstały alkilolit poddaje się reakcji z halogenkiem miedzi(I), CuX, dzięki czemu otrzymuje się dialkilomiedzian litu, nazywany również odczynnikiem Gilmana[1]:

2RLi + CuX → R2CuLi + LiX

Ostatni etap syntezy to reakcja odczynnika Gilmana z halogenkiem alkilu, najlepiej pierwszorzędowym[1]:

R2CuLi + R'X → RR' + RCu + LiX

Przykład:

 
Otrzymywanie 2,2-dimetylobutanu (neoheksanu) jako przykład syntezy Coreya-House’a

Przypisy edytuj

  1. a b c d Robert T. Morrison, Robert N. Boyd: Chemia organiczna. T. 1. Warszawa: PWN, 1985, s. 125–127. ISBN 83-01-04166-8.