Szabes goj (lub szabesgoj; z jid. שבת גוי; hrb. גוי של שבת goj szel szabat) – osoba zatrudniona do wykonywania niezbędnych czynności, które są zakazane wyznawcom judaizmu podczas szabatu[1] w żydowskim domu lub synagodze. Najczęściej było to ogrzanie pomieszczeń mieszkalnych, podgrzanie pożywienia, zmiana świec w świeczniku itp. Szabes gojami byli zwykle ubodzy chrześcijanie za niewielkie wynagrodzenie, służący nie-żydzi bądź chrześcijańscy sąsiedzi[2].

Przypisy edytuj

  1. Mirosław Korolko, Leksykon kultury religijnej w Polsce. Warszawa 1999, s.184.
  2. Janusz R. Kowalczyk: W języku polskim - Szabes-goj. [dostęp 2010-10-30].