Szew łuskowy
Szew łuskowy (łac. sutura squamosa) – jeden ze szwów czaszki[1].
U człowieka szew łuskowy łączy środkową część brzegu łuskowego kości ciemieniowej i cienki brzeg górny (brzeg ciemieniowy) części łuskowej kości skroniowej. Do tyłu przedłuża się w szew ciemieniowo-sutkowy, łączący kość ciemieniową z częścią sutkową kości skroniowej[2][3][4].
Zarasta (kostnieje) u bydła domowego i świni domowej w 5–7 roku życia, u konia domowego w 12–15 roku[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk, Anatomia zwierząt. 1. Aparat ruchowy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 233–236, ISBN 978-83-01-16822-3.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 343.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 356.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 397.
Bibliografia edytuj
- Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5.
