Szkoła Hasegawa
Szkoła Hasegawa (jap. 長谷川派 Hasegawa-ha) – japońska szkoła malarska, założona w XVI wieku przez Tōhaku Hasegawę (1539–1610)[1][2].
_-_left_hand_screen.jpg)
Na stylistykę szkoły Hasegawa silne oddziaływanie wywierała szkoła Kanō[2]. Związani z nią artyści czerpali z wzorców malarstwa chińskiego. Twórczość szkoły Hasegawa, pierwotnie ograniczona do malarstwa tuszem, z czasem zaczęła ewoluować w kierunku malarstwa pejzażowego z użyciem koloru[1]. Malarze związani z tradycją Hasegawa tworzyli prawie wyłącznie na przesuwnych panelach fusuma, za największe dzieło szkoły uważane są dekoracje w świątyni Chishaku-in w Kioto[2].
Hasegawa pozostała niewielką szkołą, ograniczoną do ośrodka w Kioto i rozwijaną głównie przez potomków Tōhaku Hasegawy, zwłaszcza jego synów Kyūzō, Sōtaku i Sakona[2]. Ostatecznie zanikła pod koniec XVII wieku[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Hasegawa, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-04-10].
- ↑ a b c d e Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press, 2000, s. 292. ISBN 0-674-01753-6.