Szota Iosifowicz Szurgaja (gruz. შოთა შურღაია, ros. Шота Иосифович Шургая; ur. 3 kwietnia 1920 w Poti, zm. 16 sierpnia 2005 w Tbilisi) – radziecki lotnik wojskowy, podpułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1946).

Szota Szurgaja
gruz. შოთა შურღაია
ros. Шота Шургая
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

3 kwietnia 1920
Poti

Data i miejsce śmierci

16 sierpnia 2005
Tbilisi

Przebieg służby
Lata służby

1940–1957

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Jednostki

175 gwardyjski pułk lotnictwa szturmowego 11 Gwardyjskiej Dywizji Lotnictwa Szturmowego 16 Armii Powietrznej

Główne wojny i bitwy

front wschodni (II wojna światowa)

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Sławy III klasy

Życiorys edytuj

Urodził się w gruzińskiej rodzinie robotniczej. Ukończył technikum melioracyjne, później studiował w Tbiliskim Instytucie Rolniczym i uczył się w aeroklubie. Od 1940 służył w Armii Czerwonej, w 1943 ukończył woroszyłowgradzką wojskowo-lotniczą szkołę pilotów, od września 1943 uczestniczył w wojnie z Niemcami, w 1944 został członkiem WKP(b). Brał udział m.in. w bitwie o Kijów, walkach nad terytorium Polski i w operacji berlińskiej. Jako dowódca klucza 175 gwardyjskiego pułku lotnictwa szturmowego 11 Gwardyjskiej Dywizji Lotnictwa Szturmowego 16 Armii Powietrznej 1 Frontu Białoruskiego w stopniu porucznika do marca 1945 wykonał 110 lotów bojowych, atakując wojska i technikę przeciwnika i zadając mu duże straty w sile żywej i technice[1]. 24 czerwca 1945 wziął udział w Paradzie Zwycięstwa na Placu Czerwonym. Po wojnie nadal służył w lotnictwie, w 1955 ukończył Akademię Wojskowo-Powietrzną, w 1957 w stopniu podpułkownika został zwolniony do rezerwy. Później pracował w Tbilisi jako zastępca dyrektora przedsiębiorstwa transportu samochodowego.

Odznaczenia edytuj

I medale.

Przypisy edytuj