Szpilka geodezyjna
Szpilka geodezyjna to podłużny kawałek drutu stalowego o okrągłym przekroju o średnicy 4–6 mm, długości około 30 cm lub 50 cm. Jeden koniec jest zaostrzony, drugi zakończony uszkiem ułatwiającym wbicie szpilki w grunt i zawieszanie na kółku. Komplet szpilek składa się z 11 sztuk i dwóch kółek do ich nawlekania[1].
Szpilki geodezyjne są używane między innymi przy pomiarach odległości taśmą geodezyjną w przypadku, gdy mierzona odległość jest większa niż długość taśmy. Służą one wówczas do zaznaczania miejsc, gdzie zaczyna się kolejne odłożenie taśmy[2] oraz ułatwiają obliczenie całkowitej długości mierzonego odcinka[1]. Wykorzystywane są też do oznaczania np. trasy przebiegu przewodów, podczas ich lokalizacji wykrywaczem metalu.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Roman Hlibowicki, Adam Lang, Jan Łaska, Anna Łoś: Geodezja. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1975 Kraków, s. 58.
- ↑ Anna Betke: Stosowanie instrumentów geodezyjnych 311[10.Z1.01]. tb.resman.pl. [dostęp 2014-05-24].