Tadeusz Karwicki (ur. 6 grudnia 1927 w Nowym Polu[1]) – polski działacz partyjny i państwowy, ekonomista oraz pilot wojskowy, w latach 1975–1978 prezydent Radomia, w latach 1988–1990 przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Radomiu.

Tadeusz Karwicki
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1927
Nowe Pole

Zawód, zajęcie

działacz partyjny i państwowy, ekonomista, pilot wojskowy

Stanowisko

prezydent Radomia (1975–1978), przewodniczący Prezydium WRN w Radomiu (1988–1990)

Partia

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Życiorys edytuj

Syn Antoniego i Marianny. Służył w lotnictwie ludowego Wojska Polskiego, doszedł do stopnia pułkownika pilota w stanie spoczynku[2]. Ukończył studia ekonomiczne, kształcił się też w Wieczorowym Uniwersytecie Marksizmu-Leninizmu. Zajmował stanowisko dyrektora PBM „Budochem” w Radomiu. W 1949 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1975 do 1980 członek Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Radomiu, zasiadał też w jego egzekutywie. Był członkiem Komitetu Miejskiego w Radomiu oraz POP PZPR przy Urzędzie Miejskim w Radomiu[1]. W latach 1975–1978 pełnił funkcję prezydenta Radomia, podczas wydarzeń czerwca 1976 wygłosił przemówienie surowo potępiające demonstrujących. W latach 70. i 80. działał też we władzach Aeroklubu Polskiego[3]. Był radnym, a od 1988 do 1990 przewodniczącym Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Radomiu[4].

Otrzymywał także wojskowe odznaczenie kombatanckie, co w 2012 wzbudziło protesty uczestników wydarzeń czerwca 1976[2].

Przypisy edytuj

  1. a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2021-06-19].
  2. a b Piotr Kutkowski: Kontrowersje wokół medalu dla byłego prezydenta Radomia. echodnia.eu, 22 sierpnia 2012. [dostęp 2021-06-20].
  3. Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1983, s. 167.
  4. Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic – A Reference Aid. Uniwersytet Michigan, 1989, s. 73.