Tadeusz Kryska-Karski

polski historyk, pracownik Radia Wolna Europa

Tadeusz Kryska-Karski (ur. 20 kwietnia 1922 we Lwowie, zm. 15 marca 2011 w Devon) – polski żołnierz, historyk, pracownik Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa.

Tadeusz Kryska-Karski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1922
Lwów

Data i miejsce śmierci

15 marca 2011
Devon

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (nadany dwukrotnie)

Życiorys edytuj

Od 1934 kształcił się w Korpusie Kadetów Nr 1 we Lwowie[1]. Planował wstąpić do szkoły podchorążych lotnictwa wojskowego RP i z tego względu pod koniec sierpnia 1939 odbywał kurs szybowcowy w Ustianowej[1][2]. Po przybyciu wówczas do szkoły korpusu we Lwowie został przydzielony do batalionu wartowniczego, a po wybuchu II wojny światowej 1 września 1939 podczas kampanii wrześniowej 1939 brał udział w obronie Lwowa[3][2]. Został dowódcą trzeciego plutonu 3 kompanii (dowodzonej przez por. rez. Tadeusza Kratochwila) Ochotniczego Batalionu Obrony Lwowa (dowodzonego przez kpt. Kosińskiego wzgl. Zielińskiego), formowanego w Szkole Marii Magdaleny[4][5]. Uczestniczył w walkach zaczepnych z Niemcami[6]. Odniósł ranę głowy na Hołosku, po czym przez pewien czas przebywał w szpitalu na Politechnice[3][7]. Został wzięty do niewoli przez sowietów, przebywał w Szepietówce, po czym uciekł i przez Lwów, zbiegł na Węgry, a dalej przedostał się do Francji[8][7]. Tam walczył w kampanii 1940. Następnie był internowany w Szwajcarii. W 1944 przedostał się do 2 Korpusu i walczył w kampanii włoskiej.

Po wojnie zamieszkał w Wielkiej Brytanii. Początkowo pracował fizycznie. W 1957 ukończył studia historyczne na Uniwersytecie w Birmingham, gdzie obronił także pracę doktorską. W latach 1957-1966 był pracownikiem Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, w latach 1966-1988 korespondentem RWE w Londynie. Jest autorem wielu prac poświęconych historii wojskowości. Od 1982 wydawał kwartalnik „Materiały do historii Wojska Polskiego”.

Twórczość edytuj

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Kadet w obronie Lwowa 1969 ↓, s. 22.
  2. a b Wspomnienia kadeta 1979 ↓, s. 8.
  3. a b Kadet w obronie Lwowa 1969 ↓, s. 22-23.
  4. Kadet w obronie Lwowa 1969 ↓, s. 24.
  5. Wspomnienia kadeta 1979 ↓, s. 9.
  6. Wspomnienia kadeta 1979 ↓, s. 10.
  7. a b Wspomnienia kadeta 1979 ↓, s. 11.
  8. Kadet w obronie Lwowa 1969 ↓, s. 26.
  9. Piotr Stawecki. Generałowie polscy w wojnie obronnej 1939 roku i ich dalsze losy wojenne. Cz. 1. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 15 (66)/2 (248), s. 51, 2014. 
  10. Generałowie Polski niepodległej. worldcat.org. [dostęp 2017-06-22].
  11. Generałowie Polski niepodległej. worldcat.org. [dostęp 2017-06-22].
  12. Generałowie Polski niepodległej. books.google.pl. [dostęp 2017-06-22].
  13. M.P. z 2010 r. nr 29, poz. 390.
  14. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski z dnia 11 listopada 1990. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 54, Nr 4 z 20 grudnia 1990. 
  15. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 21, Nr 4 z 31 grudnia 1974. 
  16. Komunikat o nadaniu Krzyża Zasługi. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 32, Nr 5 z 31 grudnia 1973. 
  17. Komunikat o nadaniu Krzyża Zasługi. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 24, Nr 6 z 31 grudnia 1976. 
  18. Odznaka honorowa Koła Lwowian. „Biuletyn”. Nr 19-20, s. 112, Lipiec 1971. Koło Lwowian w Londynie. 
  19. Odznaki honorowe Koła Lwowian. „Biuletyn”. Nr 37, s. 98, Grudzień 1979. Koło Lwowian w Londynie. 

Bibliografia edytuj