Talonid, piętka – powierzchnia korony dolnych zębów trzonowych, występująca po raz pierwszy u pierwszych ssaków łożyskowych, natomiast współcześnie obecna u części owadożernych, nietoperzy oraz naczelnych. Zlokalizowana jest za trigonidem[1].

U człowieka występuje z trzema podstawowymi guzkami – hypokonidem, entokonidem i hypokonulidem[1].

Przypisy edytuj

  1. a b talonid. Słownik terminów biologicznych PWN. [dostęp 2024-03-10].