Tamara Manukowa
Tamara Anatoljeuna Manukowa (biał. Тамара Анатольеўна Манукова, ros. Тамара Анатольевна Манукова, Tamara Anatoljewna Manukowa; ur. 11 lutego 1953 w Nowogródku) – białoruska nauczycielka, komunistyczna działaczka partyjna i polityczka, deputowana do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, sekretarz Komitetu Centralnego Partii Komunistów Białoruskiej.
Pełne imię i nazwisko |
Tamara Anatoljeuna Manukowa |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
11 lutego 1953 |
Deputowana do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji | |
Okres |
od 9 stycznia 1996 |
Przynależność polityczna |
Partia Komunistów Białoruska, frakcja komunistów |
Następca |
wybory nie odbyły się |
Deputowana do Nowogródzkiej Miejskiej Rady Deputowanych | |
Okres |
od 1990 |
Przynależność polityczna |
Komunistyczna Partia Białorusi, Partia Komunistów Białoruska |
Sekretarz Komitetu Centralnego Partii Komunistów Białoruskiej | |
Przynależność polityczna |
Życiorys
edytujMłodość i praca
edytujUrodziła się 11 lutego 1953 roku w Nowogródku, w obwodzie baranowickim Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1975 roku ukończyła Grodzieński Państwowy Instytut Pedagogiczny, w 1982 roku – Miński Państwowy Instytut Pedagogiczny. W latach 1975–1977 pracowała jako metodyczka w Nowogródzkim Domu Pionierów i Uczniów. W latach 1978–1984, 1991–1996 i od 1998 roku była wychowawczynią i nauczycielką w Nowogródzkiej Szkole-Internacie dla Dzieci z Poważnymi Wadami Wymowy. W latach 1984–1991 pełniła funkcję konsultantki w gabinecie wychowania politycznego, kierowniczki sekcji ogólnej, wydziału ideologii i propagandy, sekretarz Nowogródzkiego Komitetu Miejskiego Komunistycznej Partii Białorusi. W latach 1996–1998 była bezrobotna. Należała do Partii Komunistów Białoruskiej i pełniła funkcję sekretarz jej Komitetu Centralnego. W latach 1990–1995 była deputowaną do Nowogródzkiej Miejskiej Rady Deputowanych[1].
Działalność parlamentarna
edytujW drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku została wybrana na deputowaną do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z nowogródzkiego miejskiego okręgu wyborczego nr 137[2]. 9 stycznia 1996 roku została zaprzysiężona na deputowaną[3]. Od 23 stycznia pełniła w Radzie Najwyższej funkcję członkini[4], a potem sekretarz Stałej Komisji ds. Budownictwa Państwowego i Samorządu Lokalnego[1]. Należała do frakcji komunistów. Od 3 czerwca była członkinią grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Republiki Tureckiej[5].
Tamara Manukowa była jedną z deputowanych, którzy nie zostali dopuszczeni do udziału w zorganizowanym 19–20 listopada 1996 roku przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę I Wszechbiałoruskim Zgromadzeniu Ludowym. Zaraz potem potępiła organizację Zgromadzenia jako wydarzenia o charakterze niedemokratycznym, którego uczestnicy nie byli wybierani, a wyznaczani[6]. 27 listopada 1996 roku, po dokonanej przez Łukaszenkę kontrowersyjnej i częściowo nieuznanej międzynarodowo zmianie konstytucji, nie weszła w skład utworzonej przez niego Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jej mandat deputowanej do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[7].
Życie prywatne
edytujAlena Skryhan ma syna[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Kto… ↓, s. 178
- ↑ Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, выбраных у другім туры галасавання 28 мая 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-05)]. (biał.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №35-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-12)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-12)]. (ros.).
- ↑ Группа депутатов Верховного совета прокомментировала итоги Всебелорусского народного собрания. naviny.by, 1996-10-21. [dostęp 2020-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-23)]. (ros.).
- ↑ М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).
Bibliografia
edytuj- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.