Technik dentystyczny

Technik dentystyczny – zawód medyczny, regulowany[1]. Osoba w zawodzie technika dentystycznego posiada kwalifikacje do wykonywania prac techniczno-dentystycznych, polegających na projektowaniu i obróbce protez dentystycznych w pracowni protetycznej. Zawód technika dentystycznego regulował dekret z dnia 5 lipca 1946[2]. Według tego dekretu, technik dentystyczny nie miał prawa kontaktu z pacjentem, zatem nie mógł swoich czynności wykonywać w gabinecie dentystycznym. Dekret wprowadzał również zawód uprawnionego technika dentystycznego, którego kwalifikacje były znacznie szersze od technika dentystycznego, lecz w praktyce zawód taki nie występuje z uwagi na zaniechanie kształcenia w tym zawodzie w połowie XX wieku[3]. Uprawnienia uprawnionego technika dentystycznego reguluje rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 15 maja 1951 r.[4].

Uprawniony technik dentystyczny może wykonywać następujące zabiegi:

  1. w zakresie stomatologii zachowawczej:
    • leczenie próchnicy zębów, tzn. oczyszczanie próchnicznych ubytków i ich wypełnianie,
    • leczenie zapaleń miazgi metodą amputacyjną lub ekstyrpacyjną oraz wypełnianie komory oraz/lub kanałów,
    • leczenie zgorzeli miazgi w zębach jednokorzeniowych,
  2. w zakresie małej chirurgii stomatologicznej – ekstrakcję zębów w znieczuleniu miejscowym lub w zamrożeniu chlorkiem etylu,
  3. w zakresie protetyki – zabiegi w jamie ustnej potrzebne do sporządzania ruchomych bądź stałych uzupełnień protetycznych,
  4. usuwanie mechaniczne kamienia i osadu nazębnego.

Uprawnionemu technikowi dentystycznemu nie wolno:

  1. wykonywać zabiegów małej chirurgii w przypadku podwyższonej temperatury ciała pacjenta,
  2. wykonywać zabiegów chirurgicznych w jamie ustnej, jak cięcie ropnia, dłutowanie itp. oraz
  3. wykonywać zabiegów w przypadku krwotoku poekstrakcyjnego z wyjątkiem nałożenia opatrunku uciskowego (tamponady).

Uprawniony technik dentystyczny jest obowiązany niezwłocznie skierować pacjenta na leczenie do lekarza w przypadkach:

  1. podwyższonej temperatury spowodowanej chorobą zębów lub jamy ustnej,
  2. zwichnięcia lub złamania szczęki,
  3. niewykonania ekstrakcji do końca,
  4. krwotoku lub długotrwałego krwawienia.

Wyłącznie pod kierunkiem lekarza-dentysty dozwolone jest uprawnionemu technikowi dentystycznemu wykonywanie następujących czynności:

  1. założenie aparatów stosowanych w chirurgii urazowej,
  2. wykonanie aparatów ortodontycznych i obturatorów.

Uprawniony technik dentystyczny przy wykonywaniu swych czynności może używać leków stosowanych w leczeniu zachowawczym oraz w protetyce, ze środków zaś znieczulających – wyłącznie preparatów ampułkowanych oraz chlorku etylu. Przy wykonywaniu protez metalowych bądź części metalowych w protezach z mas plastycznych lub kauczuku uprawnionemu technikowi dentystycznemu wolno stosować jedynie metale szlachetne bądź stal nierdzewną.

Przypisy

edytuj
  1. Informacje o wymogach kwalifikacyjnych dotyczących osób wykonujących dany medyczny zwód regulowany oraz o wykształceniu niezbędnym do jego wykonywania.. [dostęp 2018-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-19)].
  2. Dekret z dnia 5 lipca 1946 o wykonywaniu czynności techniczno-dentystycznych (Dz.U. z 1947 r. nr 27, poz. 104)
  3. W. Baranowski, Kształcenie w zawodzie technika dentystycznego w świetle polskiego prawa. [dostęp 2010-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-05)].
  4. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 15 maja 1951 r. w sprawie szczegółowego zakresu uprawnień uprawnionych techników dentystycznych (Dz.U. z 1951 r. nr 28, poz. 222)