Teonim

rodzaj nazwy własnej

Teonimnazwa własna odnosząca się do boga, świętego[1] czy też postaci/figury mitologicznej[2]. Ogół takich imion określa się mianem teonimii[3].

Zdarza się, że teonimy przenikają do innych sfer nazewniczych. Przykładowo teonimy odnoszące się do bogów rzymskich zostały przyjęte w nomenklaturze astronomicznej (np. Mars, Uran)[4].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Heda Kubišová, Preklad oným v Anonymovej kronike, „Slavica Slovaca”, 38 (2), 2003, s. 163–166 (słow.), vide s. 164.
  2. Artur Gałkowski, Terminologia onomastyczna [online], Uniwersytet Łódzki, 2012 [dostęp 2019-12-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-13].
  3. Adrian Room, An Alphabetical Guide to the Language of Name Studies, Lanham: Scarecrow Press, 1996, s. vi, ISBN 978-0-8108-3169-8, OCLC 231694980 (ang.).
  4. Alina Naruszewicz-Duchlińska, Ewa Jakus-Borkowa, Polskie nazewnictwo kosmiczne (recenzja), „Prace Językoznawcze”, 7, 2005, s. 125–132 (pol.), vide s. 128.