Teoria postępowego użytkowania
Teoria postępowego użytkowania (ang. Progressive Utilization Theory, PROUT) – społeczno-ekonomiczna teoria przedstawiona przez współczesnego indyjskiego filozofa, Prabhata Ranjana Sarkara (1921–1990). Jej założeniem jest wykorzystanie całego potencjału ludzkości i planety (a w przyszłości również kosmosu), a jej podstawę stanowią traktowane na równi potrzeby fizyczne, mentalne i duchowe człowieka. Teoria ta jest alternatywą zarówno dla komunizmu, jak i kapitalizmu. Jest socjalizmem z duchową otoczką, dostosowanym do współczesnych tendencji antyglobalistycznych[1]. Teoria ta odrzuca nacjonalizm i szuka możliwości formacji jednego rządu światowego[2].
Założeniami PROUT jest kolektywna dystrybucja dóbr, lecz skoncentrowana nie tylko na ekonomicznym aspekcie życia ludzkiego, ale wychodząca również naprzeciw wszystkim potrzebom współczesnego człowieka – fizycznym, edukacyjnym, społecznym, politycznym, mentalnym, kulturowym i duchowym, powiązanym ściśle z wszechstronnym rozwojem ludzkiego społeczeństwa[3].
Teoria postępowego użytkowania koncepcją teoretyczną realizowaną w ramach organizacji założonych przez Sarkara: Ananda Marga oraz PROUTist Universal[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Jeff Shantz, José Brendan Macdonald: Beyond Capitalism: Building Democratic Alternatives for Today and the Future. Bloomsbury Publishing, 2013. ISBN 978-1-62356-364-6.
- ↑ Arthur B. Shostak: Viable Utopian Ideas: Shaping a Better World. M.E. Sharpe, 2003, s. 69-76. ISBN 978-0-7656-3292-0.
- ↑ Edward Quinn: Critical Companion to George Orwell. Infobase Publishing, 2014, s. 335. ISBN 978-1-4381-0873-5.
- ↑ Helen Crovetto, Ananda Marga and the Use of Force], „Nova Religio: The Journal of Alternative and Emergent Religions”, 12 i.1, 2008, s. 26–56, DOI: 10.1525/nr.2008.12.1.toc, JSTOR: 10.1525/nr.2008.12.1.26.