The Boatman’s Call

album Nick Cave & The Bad Seeds

The Boatman’s Call – dziesiąty album studyjny wydany przez zespół Nick Cave and the Bad Seeds. Został wydany w 1997 i wciąż pozostaje jednym z najlepiej ocenianych albumów stworzonych przez Nicka Cave'a.

The Boatman’s Call
Wykonawca albumu studyjnego
Nick Cave and the Bad Seeds
Wydany

4 marca 1997

Nagrywany

1996

Gatunek

rock
blues

Wydawnictwo

Mute, Reprise[1]

Producent

Flood, Nick Cave and the Bad Seeds[1]

Oceny
Album po albumie
Murder Ballads
(1996)
The Boatman’s Call
(1997)
The Best of Nick Cave and the Bad Seeds
(1998)
Single z albumu The Boatman’s Call
  1. Into My Arms
    Wydany: 1997
  2. (Are You) The One That I've Been Waiting For
    Wydany: 1997

Nastrój albumu jest nacechowany minimalizmem oraz mrocznością muzyki. Ten album zawiera, o wiele więcej skromnych piosenek wykonywanych przez Cave'a z towarzyszeniem tylko pianina lub kilku innych instrumentów. Jest to odejście od aranżacji zespołowych zawartych na poprzednich albumach. Wiele z tekstów odnosi się do osobistych przeżyć Cave'a, a w szczególności do byłych związków uczuciowych oraz tęsknot duchowych. Niektóre z nich wydają się być jasno skierowane do matki Luka – syna Cave'a, Viviane Carneiro („Where Do We Go Now But Nowhere?”) a inne do PJ Harvey, z którą Cave miał romans („West Country Girl”, „Black Hair” oraz „Green Eyes”).

Utwory

edytuj
  1. „Into My Arms” – 4:15
    • Nick Cave – śpiew, pianino
    • Martyn P. Casey – gitara basowa
  2. „Lime Tree Arbour” – 2:56
    • Nick Cave – śpiew, pianino, organy Hammonda
    • Mick Harvey – gitara basowa
    • Thomas Wydler – perkusja
  3. „People Ain't No Good” – 5:42
    • Nick Cave – śpiew, pianino, wibrafon
    • Mick Harvey – wibrafon
    • Martyn P. Casey – gitara basowa
    • Thomas Wydler – perkusja
    • Warren Ellis – skrzypce
  4. „Brompton Oratory” – 4:06
    • Nick Cave – śpiew, syntezator
    • Blixa Bargeld – gitara
    • Martyn P. Casey – gitara basowa
    • Thomas Wydler – marakasy
  5. „There Is a Kingdom” – 4:52
    • Nick Cave – śpiew, organy Hammonda
    • Blixa Bargeld – gitara
    • Mick Harvey – gitara akustyczna
    • Conway Savage – pianino, śpiew
    • Martyn P. Casey – gitara basowa
    • Thomas Wydler – perkusja
    • Jim Sclavunos – dzwonki
  6. (Are You) The One That I've Been Waiting For? – 4:05
    • Nick Cave – śpiew
    • Mick Harvey – gitara, organy Hammonda
    • Conway Savage – pianino
    • Martyn P. Casey – gitara basowa
    • Jim Sclavunos – perkusja
  7. Where Do We Go Now but Nowhere? – 5:46
    • Nick Cave – śpiew
    • Blixa Bargeld – gitara
    • Mick Harvey – gitara akustyczna
    • Conway Savage – pianino
    • Martyn P. Casey – gitara basowa
    • Thomas Wydler – perkusja
    • Warren Ellis – skrzypce
  8. West Country Girl – 2:45
    • Nick Cave – śpiew, pianino
    • Blixa Bargeld – pianino
    • Mick Harvey – gitara akustyczna
    • Martyn P. Casey – gitara basowa
    • Thomas Wydler – perkusja
    • Warren Ellis – skrzypce
  9. Black Hair – 4:14
    • Nick Cave – śpiew
    • Mick Harvey – organy basowe
    • Warren Ellis – akordeon
  10. Idiot Prayer – 4:21
    • Nick Cave – śpiew, organy Hammonda
    • Blixa Bargeld – gitara
    • Mick Harvey – gitara
    • Conway Savage – pianino
    • Martyn P. Casey – gitara basowa
    • Thomas Wydler – perkusja
    • Warren Ellis – skrzypce
  11. Far From Me – 5:33
    • Nick Cave – śpiew, pianino, organy Hammonda
    • Blixa Bargeld – gitara
    • Martyn P. Casey – gitara basowa
    • Thomas Wydler – perkusja
    • Warren Ellis – skrzypce
  12. Green Eyes – 3:32
    • Nick Cave – śpiew, pianino
    • Mick Harvey – gitara akustyczna
    • Jim Sclavunos – melodyka

Skład zespołu

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Nick Cave & The Bad Seeds – The Boatman's Call. Discogs. [dostęp 2023-11-02]. (ang.).
  2. Nick Cave & The Bad Seeds – The Boatman's Call. Album of the Year. [dostęp 2023-11-02]. (ang.).
  3. Stephen Thomas Erlewine: The Boatman's Call – Nick Cave & the Bad Seeds / Nick Cave. AllMusic. [dostęp 2023-11-02]. (ang.).
  4. Mike Flaherty: The Boatman's Call. Entertainment Weekly. [dostęp 2023-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-17)]. (ang.).
  5. Sara Scribner: NICK CAVE & THE BAD SEEDS”The Boatman’s.... Los Angeles Times. [dostęp 2023-11-03]. (ang.).
  6. James Oldham: NICK CAVE: The Boatman's Call. NME. [dostęp 2023-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2000-10-02)]. (ang.).
  7. Ryan Schreiber: Nick Cave & The Bad Seeds: The Boatman's Call. Pitchfork Media. [dostęp 2023-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-08-10)]. (ang.).
  8. (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 151. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
  9. Matt Diehl: Nick Cave: The Boatman's Call. Rolling Stone. [dostęp 2023-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-05)]. (ang.).
  10. Bernard Zuel: CD REVIEWS (Nick Cave and the Bad Seeds – The Boatman's Call. The Sydney Morning Herald. [dostęp 2023-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (1997-06-14)]. (ang.).