The Vrooom Sessions
The VROOOM Sessions (April May 1994) – album kompilacyjny King Crimson, wydany w październiku 1999 roku[1] nakładem Discipline Global Mobile jako CD. Ukazał się jak nr 8. w serii wydawniczej „The King Crimson Collectors’ Club”[2].
| Wykonawca kompilacji | ||||
| King Crimson | ||||
| Wydany |
październik 1999 | |||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
kwiecień – maj 1994 | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
51:12 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent | ||||
| Oceny | ||||
|
| ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
Album
edytujHistoria
edytujW kwietniu 1994 roku Robert Fripp, Adrian Belew, Trey Gunn, Tony Levin, Pat Mastelotto i Bill Bruford zebrali się na sesję nagraniową w Applehood Studios w Woodstock. Jej rezultatem był minialbum VROOOM, wydany w listopadzie tego samego roku[3]. Są to najwcześniejsze nagrania King Crimson w składzie sześcioosobowym (tzw. podwójne trio). Nagrania z tamtej sesji, które nie weszly na VROOOM, ukazały się pięć lat później jako The VROOOM Sessions. Jest to przeważnie muzyka improwizowana oraz instrumentalne fragmenty, będące wypadkową doświadczeń poszczególnych muzyków[1].
Lista utworów
edytujLista i informacje według Discogs[2]:
1. Bass Groove 4:34 2. Fashionable 4:59 3. Monster Jam 8:38 4. Slow Mellow 2:57 5. Krim 3 3:20 6. Funky Jam 4:57 7. Bill & Tony 1:36 8. No Questions Asked 3:24 9. Adrian’s Clouds 1:39 10. Calliope 5:58 11. One Time 5:24 12. Booga Looga 3:46 51:12
Zespół
edytuj- Robert Fripp – gitara, electronika (Soundscapes)
- Adrian Belew – gitara
- Tony Levin – gitara basowa, Chapman stick
- Trey Gunn – Chapman stick
- Bill Bruford, Pat Mastelotto – perkusja (akustyczna i elektroniczna), instrumenty perkusyjne
Pozostałe informacje
edytuj- muzyka – King Crimson
- produkcja – David Singleton, Robert Fripp
Do albumu dołączona została 24-stronicowa książeczka z zapiskami Roberta Frippa, Notes From the Guitar Stool, a także niepublikowane wcześniej zdjęcia autorstwa Tony’ego Levina[1].
Odbiór
edytujOpinie krytyków
edytuj| Recenzje | |
|---|---|
| Publikacja | Ocena |
| AllMusic |  [1]
|
| Prog Archives | 3.22/5.0[4] |
| RYM | 3.16/5[5] |
| Teraz Rock |  [6]
|
Lindsay Planer z AllMusic jest zdania, że zrealizowane wówczas nagrania dają miłośnikom King Crimson „możliwość prześledzenia ewolucji materiału unikalnego dla tego zespołu”. Autor wyróżnił 'Monster Jam', instrumentalne wykonanie 'One Time' oraz 'Funky Jam' z solówkami Frippa, „należącymi do jego najlepszych”. Stwierdził następnie, iż „eteryczne dźwięki i surrealistyczne frazowanie” są „prawdopodobnie główną atrakcją The VROOOM Sessions”[1].
Natomiast Jordan Babula z magazynu Teraz Rock uważa, że albumem tym zespół „sprawił prawdziwy zawód”. Nagrania pozostawiają „uczucie pustki i niedosytu”. Wybitni muzycy nie zawsze mają – jego zdaniem – wybitne pomysły. Instrumentalne improwizacje: 'Funky Jam', 'Bass Groove' i 'Moonster Jam' określił jako „pobawione wyrazu i schematyczne”, a inne, jak: 'Krim', 'Slow Mellow' i 'Bill & Tony' – jako „wyzute z pomysłów”[6].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Lindsay Planer: The VROOOM Sessions, 1994 – King Crimson. AllMusic. [dostęp 2023-07-20]. (ang.).
- ↑ a b The VROOOM Sessions (April May 1994). Discogs. [dostęp 2023-07-20]. (ang.).
- ↑ Wiesław Weiss. z piekła rodem. „Teraz Rock”. Nr 8, s. 6, sierpień 2005. Warszawa: Orange Media. ISSN 1730-394X.
- ↑ THE VROOOM SESSIONS 1994: King Crimson. Prog Archives. [dostęp 2023-07-20]. (ang.).
- ↑ KCCC 08 – The VROOOM Sessions 1994 by King Crimson. RYM. [dostęp 2023-07-20]. (ang.).
- ↑ a b Jordan Babula. King Crimson. „Teraz Rock”. Nr 8, s. 14, sierpień 2005. Warszawa: Orange Media. ISSN 1730-394X.