Thomas-Morse MB-6 – amerykański samolot wyścigowy zaprojektowany i zbudowany w 1921 w zakładach Thomas-Morse Aircraft na zamówienie United States Army Air Service specjalnie do wzięcia udziału w wyścigu lotniczym 1921 Pulitzer Trophy. Samolot był zmodyfikowanym myśliwcem Thomas-Morse MB-3. W zawodach MB-6 zajął drugie miejsce, w późniejszym czasie jego oznaczenie zostało zmienione na R-2.

Thomas-Morse MB-6
ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Thomas-Morse

Konstruktor

Benjamin Douglas Thomas

Załoga

1

Historia
Data oblotu

1921

Wycofanie ze służby

1924

Liczba egz.

3

Liczba wypadków

1

Dane techniczne
Moc

400 KM

Wymiary
Rozpiętość

5,8 m

Długość

5,6 m

Wysokość

2,38 m

Powierzchnia nośna

14,7 m²

Masa
Własna

922 kg

Osiągi
Prędkość maks.

258 km/h

Dane operacyjne
Użytkownicy
United States Army

Tło historyczne edytuj

W 1918 zakłady Thomas-Morse Aircraft zostały poproszone o zaprojektowanie nowego myśliwca o lepszych osiągach niż ówczesne SPAD-y (SPAD S.XII, SPAD S.XIII i SPAD S.XIV)[1]. W odpowiedzi zaprojektowano samolot Thomas-Morse MB-3, który został przyjęty do służby jako podstawowy myśliwiec Armii Amerykańskiej w latach 1919-1925 (włącznie z późniejszą wersją MB-3A produkowaną przez Boeinga)[2].

Zapoczątkowane w 1920 wyścigi lotnicze Pulitzer Trophy od początku przyciągnęły uwagę zarówno Armii, a w następnym roku także United States Navy[3]. Wystawienie własnych samolotów do tych wyścigów było postrzegane jako część zwyczajowej rywalizacji pomiędzy Armią a Marynarką i świetna reklama[3]. Wyścigi lotnicze były też znakomitym polem testowania nowych technologii, w powstających wówczas samolotach wyścigowych często stosowano różne nowatorskie rozwiązania i nowinki techniczne, które w późniejszym czasie były wprowadzane do powstających później myśliwców[3].

Pierwsze zawody Pulitzer Trophy odbyły się w 1920, wzięły w nich udział między innymi dwa myśliwce MB-3 w wersji produkcyjnej[4]. Jeden z nich pilotowany przez kapitana Harolda Hartneya zdobył drugie miejsce[4]. Przed wyścigiem mającym się odbyć w 1921, 24 maja tego roku Armia zamówiła trzy MB-3, w cenie 48 tysięcy dolarów każdy[5] w specjalnej wersji wyścigowej[4]. Zamówiono trzy samoloty, z czego jeden miał służyć tylko do testów statycznych[4].

Opis konstrukcji edytuj

Thomas-Morse MB-6 był jednosilnikowym, jednomiejscowym, wyścigowym samolotem dwupłatowym[4][5]. Samolot miał taką samą konstrukcję, jak MB-3, na którym bazował. W porównaniu z jego poprzednikiem miał on mniejszą rozpiętość skrzydeł (5,8 m w porównaniu z 7,9 w MB-3), krótszy o sześć cali (15,24 cm) kadłub, jego masa własna została obniżona do 2033 funtów (922 kg), a napęd stanowił 400-konny silnik Wright H-2[4][5].

Historia edytuj

Wszystkie trzy zamówione samoloty zostały przewiezione do bazy McCook Field[4][5]. Jeden z samolotów (numer seryjny 68539) został przeznaczony do testów statycznych na ziemi[4][5]. Drugi (number seryjny 68537) został oblatany 21 października przez porucznika Johna Macredy’ego, ale cztery dni później został rozbity w czasie lądowania przez kapitana C. C. Moseleyego (zwycięzcę wyścigu w 1920)[4][5]. Ostatni MB-6, już z oznaczeniem R-2 (litera „R” w oznaczeniu pochodziła od słowa racer - wyścigowy)[a][4][6], został przewieziony do Omahy gdzie pilotowany przez Macredy’ego zajął trzecie miejsce[4][5][7]. W zawodach brał także udział inny samolot Thomas-Morse – MB-7, ale uległ on wypadkowi w czasie wyścigu i go nie ukończył[4].

Samolot został złomowany 31 października 1924[5].

Uwagi edytuj

  1. Według innego źródła oznaczenie samolotu zostało zmienione na R-2 dopiero w 1922[5].

Przypisy edytuj

  1. John Wegg: General Dynamics Aircraft And Their Predecessor. s. 24.
  2. John Wegg: General Dynamics Aircraft And Their Predecessor. s. 24-26.
  3. a b c John Wegg: United States Navy And Marine Corps Fighters 1918-1962. s. 25.
  4. a b c d e f g h i j k l John Wegg: General Dynamics Aircraft And Their Predecessor. s. 25.
  5. a b c d e f g h i Enzo Angelucci, Peter M. Bowers: The American Fighter. s. 422.
  6. Birch Matthews: Race With the Wind. s. 42.
  7. Birch Matthews: Race With the Wind. s. 126.

Bibliografia edytuj

  • Enzo Angelucci, Peter M. Bowers: The American Fighter. Nowy Jork: Orion, 1987. ISBN 0-517-56588-9.
  • Birch Matthews: Race With the Wind: How Air Racing Advanced Aviation. Osceola, WI: MBI Pub. Co., 2001. ISBN 978-0-7603-0729-8.
  • John Wegg: General Dynamics Aircraft And Their Predecessor. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1990. ISBN 0-87021-233-8.
  • John Wegg: United States Navy And Marine Corps Fighters 1918-1962. Los Angeles: Aero Publishers, 1962.

Linki zewnętrzne edytuj