Tinto cão, tinta cão – czerwona odmiana winorośli. Jest jedną z ważniejszych odmian używanych do produkcji wina porto, powstają z niej również wina stołowe[1][2]. Nazwa znaczy dosłownie „czerwony pies”, ale jej etymologia jest nieznana[1].

Tinto cão
‘Tinto Cão’
Ilustracja
Grono i liść odmiany
Gatunek

winorośl właściwa
(Vitis vinifera)

Inne nazwy

tinta cão, fermento

Pochodzenie

Portugalia

Ważne regiony uprawy

Portugalia (Douro, Dão)

Identyfikator VIVC

12500

Przeznaczenie owoców

wino

Kolor skórki

czerwonoczarny

Charakterystyczne aromaty

czerwone owoce, dzikie kwiaty[1]

Cechy uprawowe
Dojrzewanie

bardzo późne[1]

Pochodzenie

edytuj

Odmiana ma długą historię i była już znana w XVII wieku[1]. Badania genetyczne sugerują pokrewieństwo z odmianami viosinho i tinta francisca[1].

Charakterystyka

edytuj

Niskie plony, które daje odmiana tinto cão przy tradycyjnym sposobie uprawy, nie sprzyjają zainteresowaniu nią winogrodników[1][3][4]. Pod względem jakości szczep jest oceniany bardzo wysoko. W oficjalnej klasyfikacji odmian, które stanowią surowiec przeznaczony do produkcji porto, tinto cão otrzymał ocenę bardzo dobrą, obok siedmiu innych odmian[4]. Owoce są małe, z grubą skórką, dojrzewające bardzo późno i odporne na szarą pleśń[1]. Późne zbiory sprawiają, że uprawa w gorzej dostosowanych regionach jest ryzykowna[1].

Lepsze plony osiąga się, prowadząc krzewy na podporach i sadząc je w nieco chłodniejszych częściach winnicy[4].

Tinto cão wnosi do porto delikatność, nuty ziołowe i kwiatowe, kwasowość, jak również sprzyja długowieczności wina[1][3][4][2]. Odmiana ta jest również surowcem wyjściowym do produkcji win stołowych. Na początku XXI wieku zwiększyła się powierzchnia upraw tinto cão[1]. W regionie Dão jakość winogron zależy od stopnia ich dojrzałości w danym roczniku, przez co waha się od znakomitej do niskiej[1].

Rozpowszechnienie

edytuj

Portugalskie uprawy tinto cão w 2010 roku liczyły 374 ha[1]. Poza regionem Douro szczep jest uprawiany w Dão, Beiras i Alentejo[1][4]. Odmiana jest dopuszczona w kilku portugalskich winach regionalnych[4].

Austin Goheen z University of California, Davis podjął w latach 60. XX wieku eksperymentalną uprawę odmiany w Stanach Zjednoczonych[1]. Sadzonki z wyselekcjonowanych krzewów trafiły do winnic i odtąd kalifornijscy winiarze oferują zarówno wina w stylu porto, jak i niewzmacniane cuvées, a czasami wino odmianowe[1]. Niewielkie uprawy sprawiają, że odmiana nie jest objęta oficjalnymi statystykami[1]. Poza Kalifornią odmiana była uprawiana w Georgii, liczącej w 2004 roku ledwie 17 winiarni[5].

W ograniczonym stopniu odmiana jest uprawiana w Australii[1].

Synonimy

edytuj

Tinto cão jest często określane jako tinta cão, a także jako fermento, castellana negra, farnento, teinta cam, tinta cam[1][6].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Jancis Robinson, Julia Harding, José Vouillamoz: Wine Grapes. HarperCollinsPublishers, 2012, s. 1061-1062. ISBN 978-0-06-220636-7. (ang.).
  2. a b Karen MacNeil: The Wine Bible. Nowy Jork: Workman Publishing, 2001, s. 487. ISBN 978-1-56305-434-1. (ang.).
  3. a b Joachim Krieger: Portugalia. W: André Dominé: Wino. Wyd. 2. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2009, s. 665. ISBN 978-83-7626-712-8. (pol.).
  4. a b c d e f Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005, s. 331-335. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).
  5. Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005, s. 530. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).
  6. Tinto cão w bazie danych Instytutu Uprawy Winorośli Geilweilerhof. [dostęp 2014-10-12]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj