Titan II Gemini LV
Titan II Gemini Launch Vehicle (lub Gemini Titan) – amerykańska rakieta nośna przeznaczona do załogowych lotów programu Gemini.
| Rodzina rakiet nośnych Titan | |
 Start Gemini 11 | |
| Producent | |
|---|---|
| Data pierwszego startu |
8 kwietnia 1964 |
| Data ostatniego startu |
11 listopada 1966 |
| Statystyki | |
| Wszystkie starty |
12 |
| Udane starty |
12 (100%) |
| Nieudane starty |
0 |
| Zdolność wynoszenia |
3600 kg na LEO |
| Siła ciągu przy starcie |
1900 kN |
| Wymiary | |
| Długość |
33,2 m |
| Średnica |
3,05 m |
| Masa całkowita |
154 220 kg |
| Stopnie rakiety | |
| Stopień 1. | |
| Stopień 2. | |
Konstrukcja edytuj
Rakieta Gemini Titan była dwustopniową rakietą nośną opartą konstrukcyjnie na pocisku SM-68B Titan II. Modyfikacje rakiety obejmowały:[1]
- Instalację systemu wykrywania usterek, który przekazywał załodze informacje dotyczące pracy silników.
- Wprowadzenie zapasowego systemu kontroli lotów, na wypadek gdyby zawiódł system podstawowy.
- Zastąpienie systemu sterowania bezwładnościowego systemem sterowania radiowego.
- Usunięcie silników hamujących i silniczków korekcyjnych.
- Dodanie nowych punktów montażu aparatury w drugim stopniu rakiety.
- Instalację osłony zbiorników utleniacza w drugim stopniu rakiety.
- Uproszczenie procedury śledzenia trajektorii startu.
- Zmiany w systemach: elektrycznym, hydraulicznym i pomiarowo-diagnostycznym.
Pierwszy człon napędzany był przez dwa silniki wytwarzające łącznie ciąg 195 Ton. Człon ten ma długość 21,4 m i średnicę 3,4 m. Silniki pierwszego członu były zasilane ciekłą mieszanką paliwową złożoną z tetratlenku azotu i mieszaniny hydrazyny z niesymetryczną dimetylohydrazyną. Silniki zamocowane były wahliwie.
Drugi człon rakiety napędzany był przez silnik wytwarzający ciąg 45,3 Tony. Miał długość 7,1 m i średnicę 3,4 m, jego silnik zasilany był taką samą mieszanką paliwową co silnik pierwszego członu. Kadłub drugiego członu rakiety miał masę 2565 kg.
Mieszanka paliwowa użyta w silnikach obu członów ma korzystną cechę, jej składniki mogą być przechowywane w zbiornikach rakiety przez długi czas. Rakieta wraz ze statkiem kosmicznym Gemini miała w chwili startu wysokość 33,5 m i masę około 150 ton. W czasie wzlotu z Ziemi rakieta była sterowana bezwładnościowo[2].
Starty rakiety edytuj
Zmodyfikowana rakieta balistyczna Titan II była w 100% niezawodna. Odbyło się 12 udanych startów[3].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Mark Wade: Titan II GLV. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2017-06-20]. (ang.).
- ↑ Andrzej Marks: Podbój Księżyca trwa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1967, s. 343.
- ↑ Steve Whitfield: Gemini. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2012, s. 43, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7648-761-8.