Tolerancja położenia

Ten artykuł należy dopracować:

od 2009-08 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
→ zweryfikować niektóre informacje,
Zgodność z aktualną normą i która to norma.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Tolerancja położenia – strefa tolerancji, która zawiera odstępstwo elementu tolerowanego (współśrodkowość, współosiowość, pozycja, symetria, profil linii, profil powierzchni) od idealnego położenia geometrycznego, które musi być jasno zdefiniowane jako baza lub bazy odniesienia.

W budowie maszyn wyróżnia się kilka odmian tolerancji położenia. Poniżej zostały opisane ich znaczenia oraz pokazane ich symbole graficzne używane w rysunku technicznym maszynowym. Każdy z symboli zawiera graficzny kod rodzaju tolerancji i wielkość tolerancji wyrażoną w milimetrach lub w stopniach, jeśli odnosi się do kąta. Tolerancję położenia najczęściej specyfikuje się na rysunkach złożeniowych. Ponieważ jest to tolerancja położenia dwóch elementów względem siebie, należy je wyspecyfikować i podać bazę względem której tolerancja ma być liczona – za pomocą dużej litery (np. A) – lub za pomocą dwóch strzałek łączących się z tabelkę z sygnaturą symbolu tolerancji, każdą wskazującą na jeden z elementów pary, do których odnosi się tolerancja położenia.

Symbole i ich znaczenia:

– współśrodkowość

– współosiowość

– pozycja

– symetria

– profil linii

– profil powierzchni