Tomasz Ritter

polski pianista

Tomasz Ritter (ur. 21 stycznia 1995 w Lublinie)[1][2]polski pianista; zwycięzca I Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego na Instrumentach Historycznych (2018).

Tomasz Ritter
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1995
Lublin

Pochodzenie

polskie

Instrumenty

fortepian, klawesyn

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista

Życiorys edytuj

Od 2002 uczył się w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej im. Karola Lipińskiego w Lublinie u Bożeny Bechty-Krzemińskiej, a następnie od 2008 w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych nr 4 im. Karola Szymanowskiego w Warszawie pod kierunkiem Iriny Rumiancewej-Dabrowski. W 2014 rozpoczął studia w Konserwatorium Moskiewskim w klasach Michaiła Woskriesienskiego (fortepian), Aleksieja Lubimowa (fortepian i fortepian historyczny), Marii Uspienskiej (klawesyn) i Aleksieja Szewczenki (klawesyn)[1][2]. Od października 2019 roku kontynuuje studia podyplomowe w Hochschule für Musik und Theater w Hamburgu w klasie Huberta Rutkowskiego[3].

Był stypendystą Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (kilkakrotnie) i beneficjentem stypendium artystycznego im. Franciszka Wybrańczyka Fundacji Sinfonia Varsovia (2013)[4]. Uczestniczył w kursach mistrzowskich m.in. u Wiktora Mierżanowa, Tatjany Szebanowej, Avedisa Kouyoumdjiana, Iana Hobsona i Pawła Giliłowa. Doskonalił się w grze na instrumentach historycznych na kursach prowadzonych przez Johannesa Sonnleitnera, Aleksieja Lubimowa, Malcolma Bilsona, Andreasa Staiera i Tobiasa Kocha, a także współpracując z budowniczym fortepianów Petrem Šeflem[1][2].

Jest laureatem wielu międzynarodowych konkursów muzycznych, m.in. w Koninie (2006), Gorzowie Wielkopolskim (2006), San Sebastián (2008), Enschede (2010), Pradze (2010) i Kielcach (2011). W 2011 wygrał Międzynarodowy Konkurs Młodych Pianistów Arthur Rubinstein in memoriam[4][5]. W 2018 został zwycięzcą I Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego na Instrumentach Historycznych[6][7][8].

W trakcie kariery koncertował w wielu krajach europejskich oraz w Japonii, USA i Kanadzie. Występował na wielu festiwalach w Polsce (m.in. Rubinstein Piano Festival), a także w Czechach i Belgii[4][5]. W 2014 nagrał dla Polskich Nagrań „Muza” płytę z utworami Bacha, Beethovena, Szymanowskiego i Ginastery[2]. W 2019 Narodowy Instytut Fryderyka Chopina wydał płytę z nagraniami Tomasza Rittera na żywo z I Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego na Instrumentach Historycznych. W 2023 wyszła kolejna płyta Rittera, również wydana przez NIFC.

Rodzina edytuj

Syn Cezarego (filozof) i Mirosławy (teolog). Ma dwie siostry: Edytę i Teresę. Żonaty z Zuzanną[9].

Przypisy edytuj

  1. a b c Tomasz Ritter (Polska). [w:] I Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [on-line]. [dostęp 2018-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-14)]. (pol.).
  2. a b c d Tomasz Ritter – nota biograficzna. [w:] Narodowy Instytut Fryderyka Chopina [on-line]. [dostęp 2018-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-14)].
  3. Evolution. [w:] HFMT Hamburg [on-line]. [dostęp 2020-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-23)]. (niem.).
  4. a b c Tomasz Ritter – życiorys artystyczny. seminarium.stary.sacz.pl. [dostęp 2018-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-14)]. (pol.).
  5. a b Tomasz Ritter – nota biograficzna. [w:] Katolicki Uniwersytet Lubelski [on-line]. [dostęp 2018-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-14)]. (pol.).
  6. Tomasz Ritter zwycięzcą I Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego na Instrumentach Historycznych. [w:] I Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [on-line]. [dostęp 2018-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-14)]. (pol.).
  7. Tomasz Ritter zwycięzcą Konkursu Chopinowskiego na Instrumentach Historycznych. polskieradio.pl, 14.09.2018. [dostęp 2018-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-14)]. (pol.).
  8. Filip Lech: Chopin i jego historyczna Europa. [w:] Culture.pl [on-line]. 2018-09-14. [dostęp 2018-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-14)]. (pol.).
  9. Mistrz z Lublina [online], niedziela.pl [dostęp 2022-12-12] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj