Traugott Pilf (ps: Friedrich Frohmut, ur. 13 października 1866 w Sickte, zm. we wrześniu 1940 w Wiesbaden[1]) – niemiecki pisarz i lekarz.

Życiorys edytuj

Był synem pastora, który udzielał ślubu Wilhelmowi Raabemu. Studiował na kilku uniwersytetach - w Berlinie, Getyndze, Erlangen, Monachium i Bonn, a w 1893 zaczął pracować jako lekarz wojskowy. Od 1895 do 1903 był lekarzem w Alsleben, a następnie został urzędnikiem sanitarnym w Skokach. W 1908 przeniósł się do Wiesbaden, gdzie był radcą sanitarnym i powiatowym lekarzem. Był przyjacielem takich pisarzy jak Detlev von Liliencron i Richard Dehmel[1].

Dzieła edytuj

Wybrane utwory:

  • Glück im Vorübergehen, 1905, nowela,
  • Doktor Dackels Operationstisch, 1908, opowiadanie,
  • Geschichten aus der Ostmark, 1909, nowela w nurcie Ostmarkenliteratur,
  • Pastor Köhlers wilde Rosen, 1910, powieść,
  • Das bunte Haus, 1910, powieść,
  • Ein Reiterlied, 1915, powieść,
  • Das Kreutz der Ehre, 1916, nowela,
  • Hermann Löns der Dichter, 1917,
  • Eulenspiegeleien von Hermann Löns, 1920,
  • Aus Heimat u. Harz, 1927, opowiadanie,
  • Der heilige Pillendreher, 1927, powieść,
  • Dusela - Lieses blaue Augen, 1931, opowiadanie[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c Maria Wojtczak, Ostmarkenliteratur. Prowincja Poznańska w literaturze niemieckiej lat 1890-1918, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2001, s. 173, ISBN 83-7177-084-7, OCLC 297527234.