Tu-12
Tu-12 (nazwa robocza Tu-77) – radziecki samolot bombowy średniego zasięgu o napędzie odrzutowym opracowany w biurze Tupolewa. Wyprodukowano około 50 samolotów tego typu.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ | |
| Konstrukcja |
średniopłat o konstrukcji metalowej |
| Załoga |
5 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 silniki turboodrzutowe RD-45 |
| Ciąg |
2 200 kN |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
18,86 m |
| Długość |
16,45 m |
| Powierzchnia nośna |
48,80 m² |
| Masa | |
| Własna |
8 993 kg |
| Startowa |
14 700 kg (normalna) |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
783 km/h |
| Prędkość przelotowa |
564 km/h |
| Pułap |
11 300 m |
| Zasięg |
2 200 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 działko NR-23 kal. 23 mm 2 karabiny maszynowe UBT kal. 12,7 mm 1000 kg (normalnie) lub 3000 kg (maksymalnie) bomb | |
| Użytkownicy | |
 ZSRR
| |
Historia edytuj
Pracę nad nowym bombowcem średniego zasięgu z napędem odrzutowym rozpoczęto w biurze Tupolewa w 1946 roku. Wykorzystano do tego istniejącą już i sprawdzoną konstrukcję samolotu Tu-2. Pierwszym etapem budowy było zamontowanie w 1947 roku dwóch brytyjskich silników odrzutowych Rolls-Royce Nene zamiast tłokowych ASz-82FN na płatowcu Tu-2. Nowe silniki wymagały zmiany podwozia, z klasycznego z podparciem z tyłu kadłuba na poziomujące samolot, z kółkiem przednim zamontowanym na dziobie. W toku dalszych modyfikacji z podstawowej konstrukcji Tu-2 zachowano jedynie płaty. Tak zmodyfikowany samolot oznaczony jako Tu-12 lub Samolot 77 swój pierwszy lot wykonał 27 lipca 1947 roku. Podczas dalszych prac zmieniono układ napędowy na własną kopię brytyjskich silników, Klimow RD-45. Samolot od początku traktowany był jako maszyna przejściowa, służąca zdobyciu doświadczenia wykorzystywanego później w kolejnych konstrukcjach Tupolewa.
Bibliografia edytuj
- Tu-12 (Samolot 77), "Skrzydlata Polska", nr 33 (1989), s. 11, ISSN 0137-866x.