Turnia Rajtara
Turnia Rajtara – turnia o wysokości 2213 m n.p.m.[1] w Dolinie Młynickiej na zachodnim żebrze Szatana w Grani Baszt w słowackich Tatrach Wysokich. Jest to tzw. Żebro Rajtara. Nieco poniżej połowy swojej wysokości rozgałęzia się ono na dwa ramiona, między którymi znajduje się urwista depresja. Turnia Rajtara znajduje się w prawym (patrząc od dołu) ramieniu żebra. Ma charakterystyczny trójzębny wierzchołek podobny do korony. Między turnią a górną częścią żebra znajduje się przełączka, do której turnia opada 15-metrowym uskokiem. W przełączce jest kilka zaklinowanych olbrzymich głazów[2].
 Widok znad Stawu nad Skokiem | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
2213 m n.p.m. |
| Wybitność |
14 m |
| Pierwsze wejście |
21 lipca 1963 r. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°09′46,2″N 20°02′54,6″E/49,162833 20,048500
| |
Przez Turnię Rajtara prowadzi z dna Doliny Młynickiej droga wspinaczkowa na grań Szatana Prawym ramieniem zachodniego żebra. Przejście przez turnię to V, miejsca A0 w skali tatrzańskiej. Najwygodniej opuścić turnię na środkowym zębie (około 20 metrowy zjazd)[2].
Autorem nazwy turni jest Władysław Cywiński. Upamiętnił nią jednego z dwóch słowackich taterników (Pavol Rajtar i Igor Treskoň), którzy jako pierwsi przeszli tą turnią 21 lipca 1963 r.[2]
.jpg)
Przypisy edytuj
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
- ↑ a b c Władysław Cywiński. Grań Baszt. Przewodnik szczegółowy, tom 15. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2009, ISBN 978-83-7104-041-2.