U-7 (1935)
U-7 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1935 roku. Wybrani dowódcy[1]: Oblt. Siegfried Koitschka.
| ||
![]() | ||
Historia | ||
Stocznia | Germania, Kilonia | |
Położenie stępki | 11 marca 1935 | |
Wodowanie | 29 czerwca 1935 | |
![]() | ||
Wejście do służby | 18 lipca 1935 | |
Los okrętu | zatonięcie 18 lutego 1944 | |
Dane taktyczno-techniczne | ||
Wyporność | na powierzchni 279 t w zanurzeniu 328 t całkowita 414 t | |
Długość | 42,7 m | |
Szerokość | 4 m | |
Napęd | ||
na powierzchni, dwa silniki wysokoprężne w zanurzeniu, dwa silniki elektryczne | ||
Prędkość | na powierzchni 13 w. w zanurzeniu 7 w. | |
Uzbrojenie | ||
3 wyrzutnie torped, 1 działko 20 mm | ||
Załoga | 25 |
HistoriaEdytuj
Wykorzystywany głównie jako okręt szkolny w U-Bootschulflottille (flotylli szkolnej), odbył jednak 6 patroli bojowych; podczas drugiego we wrześniu 1939 roku zatopił dwa frachtowce: brytyjski „Akenside” i norweski „Takstaas” (łącznie 4524 BRT). 1 lipca 1940 roku wcielony został do 21. Flotylli – również jako jednostka szkolna.
U-7 zatonął 18 lutego 1944 roku na zachód od Piławy, najprawdopodobniej przy zanurzaniu; nikt z załogi nie przeżył katastrofy.
BibliografiaEdytuj
- U-7 (ang.). www.uboat.net. [dostęp 22 października 2008].
- U-7 Typ IIB (pol.). www.ubootwaffe.pl. [dostęp 26 lutego 2012].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Uwzględniono odznaczonych Krzyżem Rycerskim.