Długość całkowita (statek)
Długość całkowita – w terminologii okrętowej: pozioma odległość pomiędzy najbardziej wysuniętymi do dziobu i rufy stałymi punktami kadłuba, mierzona w płaszczyźnie symetrii pomiędzy prostymi prostopadłymi do wodnicy konstrukcyjnej statku[1].
Przypisy edytuj
- ↑ Jerzy Kabaciński, Stateczność i niezatapialność statku, Wyższa Szkoła Morska w Szczecinie, Szczecin, 1993, str. 17.