Ulica Jerzego Giedroycia w Kijowie
Ulica Jerzego Giedroycia – ulica w rejonach hołosijiwskim i peczerskim w Kijowie.
| rejon hołosijiwski i rejon peczerski w Kijowie | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miasto wydzielone | |
| Miejscowość | |
| Długość |
640 m |
Położenie na mapie Kijowa  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
Położenie na mapie Kijowa i obwodu kijowskiego  | |
 50°25′12,9″N 30°31′33,9″E/50,420250 30,526083
| |
Biegnie od ulic Wasyla Tiutiunnyka i Jana Pawła II do ulicy Kazimierza Malewicza. Przecina ulice Predsławianską, Wełyką Wasilkiwską i Antonowycza.
Historia
edytujUlica powstała na początku XIX wieku i początkowo nosiła nazwę Zwiriniecka; ponieważ prowadziła w kierunku przedmieścia Zwiryniec. W 1901 roku została przemianowana na Twerską[1].
29 listopada 2018 roku Rada Miasta Kijowa nadała tej ulicy nazwę na cześć Jerzego Gedroycia, polskiego publicysty, ideologa współpracy polsko-ukraińskiej[2]. Decyzja weszła w życie po jej oficjalnej publikacji w gazecie „Chreszczatyk”.
Część ulicy, pomiędzy skrzyżowaniami z ulicami Antonowycza i Kazimierza Malewicza jest wyłączona z ruchu pojazdów, dostępna wyłącznie dla pieszych (od lat 80. XX wieku).
Zabytki
edytujZabytkiem jest budynek nr 7 - dawny szpital I.B. i W.W. Babuszkinów. Budynek w stylu eklektycznym został wzniesiony w latach 1911–1912 według projektu architekta Martyna Kluga na zlecenie Iwana Babuszkina, kijowskiego cukrownika i filantropa. Początkowo w budynku mieścił się szpital chirurgiczny z oddziałem poliklinicznym, w czasach sowieckich mieściły się w nim różne placówki medyczne, następnie oddział położniczy Szpitala Kolejowego Południowo-Zachodniego. Obecnie jest to główny budynek administracyjny Kolei Ukraińskich.
Przypisy
edytuj- ↑ Державний архів міста Києва, ф. 163, оп. 7, спр. 1625, арк. 5
- ↑ Київрада перейменувала вулицю Тверську. Інформаційне агентство Українські Національні Новини (УНН). [dostęp 2018-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (22-06-2020)]. (ukr.).