Ulica Marszałka Piłsudskiego w Skwierzynie

Ulica Marszałka Piłsudskiego – główna ulica w centrum Skwierzyny prowadząca bezpośrednio do Rynku, potocznie zwana ”deptakiem”. Przy ulicy zachowało się najwięcej zabytkowych kamienic, większość z nich pochodzi jednak z lat 2030 XIX wieku, poprzednia zabudowa spłonęła w wielkim pożarze w 1821 roku, w którym zniszczona została południowa i wschodnia część miasta.

ulica Marszałka Piłsudskiego
Ilustracja
ul. Marszałka Piłsudskiego od strony południowej.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Skwierzyna

Długość

310 m

Przebieg
0 ↑ ul. Rynek
← ul. Rynek
→ ul. Ratuszowa
150 ← ul. Czerwonego Krzyża
→ ul. Władysława Jagiełły
195 ← ul. Prusa
ul. Powstańców Wielkopolskich
225 ul. Głowackiego
245 ul. Szewska
310 ul. Bolesława Chrobrego
ul. 2 Lutego
→ ul. Stefana Batorego
Położenie na mapie Skwierzyny
Mapa konturowa Skwierzyny, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Marszałka Piłsudskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „ulica Marszałka Piłsudskiego”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Marszałka Piłsudskiego”
Położenie na mapie powiatu międzyrzeckiego
Mapa konturowa powiatu międzyrzeckiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Marszałka Piłsudskiego”
Położenie na mapie gminy Skwierzyna
Mapa konturowa gminy Skwierzyna, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Marszałka Piłsudskiego”
Ziemia52°35′53,7″N 15°30′03,1″E/52,598250 15,500861

Na rogu z dzisiejszą ul. Władysława Jagiełły mieściła się synagoga. Na rogu z dzisiejszą ul. Powstańców Wielkopolskich w roku 1867 otwarto sierociniec dla żydowskich chłopców. Na parterze znajdowało się mieszkanie nauczyciela, a na piętrze pokoje sierot. Budynek istnieje do dziś i jest to dom mieszkalny oraz kwiaciarnia[1].

W latach 70. XIX wieku wraz z Rynkiem, dzisiejsza ulica Piłsudskiego oświetlona była jako jedyna w mieście lampami naftowymi osadzonymi na ścianach kamienic przy pomocy żelaznych ramion. 1907 r. przyniósł oświetlenie elektryczne i chodniki (za burmistrza Hugo Scholza).

Nazwa ulicy wielokrotnie się zmieniała:

  • XVIII w. – Richtstraße;
  • XIX–XX w. – Poststraße;
  • lata 30–40 XX – Adolf Hitler Straße;
  • od 1945 – Marszałka Stalina;
  • po 1948 – Obrońców Stalingradu;
  • po 1956 – Marszałka Żymierskiego (nieoficjalnie);
  • od 1992 – Marszałka Piłsudskiego.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Sierociniec dla żydowskich chłopców. [dostęp 2012-02-03]. (pol.).