Ustanowienie świętego Alojzego Gonzagi patronem młodych
Ustanowienie świętego Alojzego Gonzagi patronem młodych (hiszp. La consagración de San Luis Gonzaga como patrono de la Juventud) – obraz olejny przypisywany hiszpańskiemu malarzowi Franciscowi Goi (1746–1828). Obraz należy do urzędu miasta Jaraby i jest eksponowany w Museo de Zaragoza[1][2]. Około roku 1798 Goya ponownie przedstawił jezuitę na obrazie Święty Alojzy Gonzaga medytujący[3].
| |
| Autor | |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Data powstania |
ok. 1763–1765 |
| Medium |
olej na płótnie |
| Wymiary |
127 × 288 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
Okoliczności powstania edytuj
Obraz został zamówiony przez jezuitów do kościoła Santa María del Pilar w Calatayud, obecnie nazywanego San Juan el Real. Powstał prawdopodobnie w dwóch etapach. Malarz rozpoczął pracę około 1763, kiedy starał się o przyjęcie do Akademii w Madrycie, a dokończył w 1765, kiedy wrócił do Calatayud, aby malować Ojców Kościoła w pendentywach świątyni jezuitów[4].
Po wydaleniu jezuitów z Hiszpanii w 1767 obraz przeniesiono do eremu Nuestra Señora del Jaraba (Najświętsza Maria Panna z Jaraby), gdzie odnaleziono go w 1985[1].
Opis obrazu edytuj
Obraz o owalnym kształcie przedstawia ustanowienie włoskiego świętego Alojzego Gonzagi patronem młodych przez papieża Benedykta XIII[1]. Papież zwraca się do młodego jezuity i jego uczniów[4] i wskazuje na niebo, gdzie widać świętego w glorii unoszonego do nieba przez anioły. Alojzy jest przedstawiony w habicie jezuitów, a w ręce trzyma białe lilie symbolizujące czystość. Przesłanie papieża jest podkreślone przez tekst na filakterii wychodzącej z jego ust: INSPICE, ET FAC SECUNDUM EXEMPLAR. Papież prosi, aby młodzi chrześcijanie brali przykład ze świętego. W dolnej części kompozycji widoczna jest ramka, której wnętrze zamalowano białą farbą. Inskrypcja na niej głosi: S. ALOYSIUS GONZA. J. A. SS. P. BENEDICTO BONUS EL EXEMPLA. W tle obrazu rozgrywa się inna scena, widać świątynię i pogrzeb świętego[1] – przeniesienie szczątków do kościoła św. Ignacego w Rzymie[5].
Kompozycja wyraźnie podzielona na dwie płaszczyzny oraz zestawienie wymiarów – boskiego i ziemskiego to typowe zabiegi barokowe[1]. Wczesne malarstwo Goi jest sztywne, a linia ciężka, co jest widoczne zwłaszcza w postaciach świętego i papieża[4]. Pozy postaci są sztuczne i nieco górnolotne[5]. Większą zręcznością i jakością chromatyczną charakteryzuje się przedstawienie dzieci[4]. Widoczny jest wpływ pierwszego nauczyciela Goi José Luzána; neapolitańsko-rokokowy charakter zdradzają pastelowe barwy ubrań chłopców stojących z prawej strony.
Atrybucja wzbudza wątpliwości u niektórych znawców Goi, podczas gdy inni uznają obraz za dzieło z lat młodości i okresu nauki[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Fundación Goya en Aragón: La consagración de San Luis Gonzaga como Patrono de la Juventud. www.fundaciongoyaenaragon.es. [dostęp 2017-11-05]. (hiszp.).
- ↑ Consagración de San Luis Gonzaga como patrono de la Juventud. museodezaragoza.es. [dostęp 2017-11-05]. (hiszp.).
- ↑ Fundación Goya en Aragón: San Luis Gonzaga meditando en su estudio. www.fundaciongoyaenaragon.es. [dostęp 2017-11-30]. (hiszp.).
- ↑ a b c d Goya en Jaraba. www.jarabaturismo.com. [dostęp 2017-11-05]. (hiszp.).
- ↑ a b Miguel Beltrán Lloris, Juan Ángel Paz Peralta: Guía del Museo de Zaragoza. Zaragoza: Gobierno de Aragón, 2003, s. 332-333. ISBN 84-7753-960-X.