Władimir Popow (reżyser)

Władimir Iwanowicz Popow (ros. Владимир Иванович Попов; ur. 5 czerwca 1930; zm. 1 kwietnia 1987) – radziecki animator oraz reżyser i scenograf animacji. Zasłużony Działacz Sztuk RFSRR (1986). Najbardziej znany z wyreżyserowania serii filmów animowanych o Prostokwaszynie.

Władimir Popow
Prawdziwe imię i nazwisko

Władimir Iwanowicz Popow

Data i miejsce urodzenia

5 czerwca 1930
Moskwa

Data śmierci

1 kwietnia 1987

Zawód

animator, reżyser, scenograf animacji

Odznaczenia
Zasłużony Działacz Sztuk RFSRR

Życiorys

edytuj

W 1952 roku wstąpił do studia Sojuzmultfilm. Pracował jako animator, a od 1960 roku jako reżyser (najpierw we współpracy Władimirem Piekarem, a od 1975 roku samodzielnie). Członek ASIFA[1].

W 1975 roku zadebiutował samodzielnie jako reżyser krótkometrażową animacją Tęcza – będącą opowieścią o tym jak dwóch chłopców zaprzyjaźniła kolorowa tęcza. Film zdobył nagrodę na XI Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dziecięcych i Młodzieżowych w Teheranie. Wszystkie późniejsze prace Popowa odznaczają się fascynującą tematyką, bogatymi charakterami postaci, jaskrawymi rysunkami oraz muzykalnością. Dużą popularność przyniosły reżyserowi następujące filmy animowane: O tom, kak gnom pokinuł dom i… (1976), Bobik w gostiach u Barbosa (1977), Troje z Prostokwaszyna (1978), Prikluczenija Wasi Kurolesowa (1981), My s Szerlokom Cholmsom (1985). Najnowszym dziełem reżysera jest humorystyczna opera filmowa Akademik Iwanow (1986) oparta na motywach utworu Eduarda Uspienskiego. Władimir Popow współpracował z artystami-animatorami m.in. z Nikołajem Jerykałowem, Lewonem Chaczatrianem i Arkadijem Szerem. Wyjątkową barwę głosową w jego filmach rysunkowych wnieśli tacy aktorzy dubbingowi jak Oleg Tabakow, Jurij Nikulin, Lew Durow, Jurij Jakowlew, Michaił Kononow, Wiaczesław Niewinny, Jewgienij Leonow, Andriej Mironow, Wasilij Liwanow, Boris Nowikow i Marija Winogradowa[2].

Pochowany na Cmentarzu Wagańkowskim w Moskwie[3].

Filmografia

edytuj

Reżyser

edytuj

Animator

edytuj

Scenograf

edytuj

Nagrody i odznaczenia

edytuj

Źródło:[1]

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj