Włodzimierz Jabłoński

Włodzimierz Jabłoński (ur. 1870, zm. 1942) – polski prawnik, urzędnik ministerialny w II RP.

Włodzimierz Jabłoński
Data urodzenia

1870

Data śmierci

1942

Zawód, zajęcie

prawnik

Narodowość

polska

Pracodawca

Ministerstwo Sprawiedliwości

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został urzędnikiem Ministerstwa Sprawiedliwości. Pełnił funkcję radcy ministerialnego, a w listopadzie 1918 został mianowany naczelnikiem wydziału[1]. Pełnił funkcję konsulenta prawnego w ministerstwie. W 1924 roku został mianowany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej pełnomocnikiem celem wspierania interesów wymiaru sprawiedliwości i wzajemnego obrotu prawnego obywateli między Polską a Republiką Austrii[2]. Pełnił funkcję naczelnika wydziału prawa międzynarodowego[3]. Wiceprezes Sądu Apelacyjnego w Krakowie[4], członek Izby Notarialnej Sądu Okręgowego w Krakowie w 1938 roku[5].

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 209-3-19)[6].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 387, nr 12 z 26 listopada 1918. 
  2. Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrjacką w przedmiocie wzajemnego obrotu prawnego, podpisana w Wiedniu dnia 19 marca 1924 roku.. prawo.legeo.pl. [dostęp 2015-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  3. Umowa o ekstradycji ze Szwecją parafowana.
  4. a b M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346 „za zasługi na polu organizacji i administracji sądownictwa”.
  5. Wykaz notariuszów Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na dzień 1 października 1938 r., s. 18.
  6. Cmentarz Stare Powązki: ALICJA JABŁOŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-08-11].
  7. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 18.

Bibliografia edytuj