Włodzimierz Sznajder

Włodzimierz Sznajder (ur. 14 grudnia 1903 w Koninie zm. 23 lutego 1995) – nauczyciel, oficer Wojska Polskiego, malarz amator.

Włodzimierz Sznajder
Ilustracja
Autoportret
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1903
Konin

Data i miejsce śmierci

23 lutego 1995
Konin

Zawód, zajęcie

nauczyciel, oficer WP, malarz amator

Dzieci

Jan, Andrzej, Wanda

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia PolskiZłoty Krzyż ZasługiMedal „Za udział w wojnie obronnej 1939”
Złota Odznaka ZNP Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego

Życiorys edytuj

Mając 10 lat został przyjęty do Szkoły Handlowej w Koninie, która mieściła się przy Dużym Rynku (obecny plac Wolności), w tak zwanym Domu Zemełki. Gdy wybuchła I wojna światowa, ojciec Włodzimierza, urzędnik carskiej Akcyzy otrzymał nakaz ewakuacji biura Akcyzy do Rosji. Cała rodzina znalazła się w miejscowości Morszańsk w guberni Tambowskiej. Miasto posiadało gimnazjum i własny teatr. Włodzimierz dostał pracę w teatrze. Został maszynistą i pomocnikiem dekoratora. Był to jego pierwszy, znaczący kontakt z malarstwem.

Po siedmioletnim pobycie w Rosji, w 1921 rodzina wróciła do Konina. Zdał przyspieszone egzaminy gimnazjalne. Powołany do wojska, służbę w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr4 ukończył w stopniu plutonowego pchor.[potrzebny przypis]

Po otrzymaniu nominacji oficerskiej ożenił się z byłą koleżanką szkolną Marią Kukulską[1], nauczycielką w szkole podstawowej w Lądku. Sam pracował jako powiatowy instruktor L.O.P.P. Wojnę Obronną 1939 r. odbył w stopniu porucznika rezerwy piechoty w 68 pp, 17 DP. Ranny pod Łukowem[2] pozostał w szpitalu polowym. W tym czasie część jego pułku skierowano do obrony Warszawy, a część dalej na wschód. Wielu oficerów tego pułku zostało zamordowanych przez Rosjan w Katyniu[3].

Po wojnie zdobył uprawnienia nauczyciela wychowania plastycznego. Uczył wraz z żoną w szkole podstawowej w Lądku. Był także wizytatorem szkół pow. słupeckiego w zakresie lekcji wychowania plastycznego. W 1976 wrócił na stałe do Konina. Rozkazem MON nr 19 z dn. 23.02.1993 mianowany na stopień kapitana.

Twórczość edytuj

W okresie poprzedzającym powrót do Konina malował przede wszystkim martwe natury i pejzaże. Stosował techniki olejne i akwarelowe, czasem suchy pastel. W późniejszym okresie tematem jego prac stały się kwiaty. Nastąpił czas fascynacji kolorem.
W latach 80. utrwalał w swoich obrazach uliczki i domy starego Konina. Powstało wiele kartonów, wykonanych technikami graficznymi (ołówek, mazak, tusz), czasem z podmalówką akwarelową. Część tych prac jeszcze za jego życia została wydana drukiem w albumie „Mój Konin”.

Wystawy edytuj

Udział w wystawach prac nauczycieli – plastyków, w wystawach poplenerowych oraz indywidualnych. Wystawiał w Warszawie, Poznaniu, Wrocławiu, Włocławku, Kole, Słupcy i wielokrotnie w Koninie (Dom Kultury „Klub Hutnik”, Koniński Dom Kultury, Centrum Kultury i Sztuki, Muzeum Okręgowe).

Publikacje edytuj

Mój Konin, Rok wydania: 1993, Wydawca: Wydział Spraw Społecznych Urzędu Wojewódzkiego w Koninie[4]
Malowałem Konin, Rok wydania: 2014, Wydawca: Urząd Miejski[5], ISBN 978-83-62888-36-8

Odznaczenia i Wyróżnienia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Maria Sznajder [online], CSW2020 [dostęp 2023-08-31] (pol.).
  2. 1939 r. [online], www.lukow-historia.pl [dostęp 2023-09-21].
  3. Instytut Pamięci Narodowej- Kraków, Zbrodnia katyńska. Najważniejsze fakty [online], Instytut Pamięci Narodowej - Kraków [dostęp 2023-09-21] (pol.).
  4. Mój Konin [online], www.konin-pbp.sowa.pl [dostęp 2023-07-23].
  5. Malowałem Konin - Włodzimierz Sznajder | książka w tezeusz.pl książki promocje, używane książki, nowości wydawnicze [online], tezeusz.pl [dostęp 2023-07-23] (pol.).