Wyrzutnia rakietowa WP-8zpolska wyrzutnia rakietowa dla wojsk powietrznodesantowych.

Wyrzutnia rakietowa WP-8z
Ilustracja
Wyrzutnia rakietowa WP-8z w Centrum Tradycji Polskich Wojsk Pancernych w Żaganiu
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Rodzaj

wieloprowadnicowa wyrzutnia niekierowanych pocisków rakietowych

Historia
Prototypy

1960-1962

Produkcja seryjna

1964-1965

Dane taktyczno-techniczne
Kaliber

140 mm

Długość lufy

1110 mm

Donośność

9 800 m

Prędkość pocz. pocisku

400 m/s (1440 km/h)

Długość

3,52 m (w położeniu marszowym)

Szerokość

1,615 m

Wysokość

1,38 m

Masa

750 kg (własna)
1070 kg (załadowana)

Kąt ostrzału

12º– 50º (w pionie)
28º (w poziomie)

Obsługa

4

Czas przejścia w położenie bojowe

2,5 min

Prędkość marszowa

60 km/h (po szosie)

Historia edytuj

Wyrzutnia rakietowa oznaczona jako WP-8z została skonstruowana w latach 1959–1960 przez zespół konstruktorów (mjr mgr inż. Bronisław Habaj, mjr mgr inż. Marian Orbidan, por. inż. Mieczysław Olszak, por. inż. Ignacy Witczak)[1] Centralnego Naukowo-Badawczego Poligonu Artyleryjskiego w Zielonce koło Warszawy jako broń dla wojsk powietrznodesantowych.

Wyrzutnia ta z uwagi na swój mały ciężar i zwrotność mogła być holowana przez osobowe samochody terenowe, transportowana przez samoloty lub śmigłowce i zrzucana na spadochronie. Cechowała się dużą siła ognia i w warunkach bojowych mogła zastąpić kilka dział artyleryjskich.

Produkowana była w Polsce w latach 1964-1965.

Stosowana do lat 90. XX wieku w polskich oddziałach powietrznodesantowych jako środek wsparcia pododdziałów spadochroniarzy.

Opis techniczny edytuj

Wyrzutnia rakietowa WP-8z składa się z dwukołowego podwozia i ośmiu rur-prowadnic pocisków rakietowych w dwóch rzędach (po cztery w każdym).

Pociski rakietowe niekierowane – stabilizowane obrotowo. Głowica z materiałem niszczącym o dużej sile niszczącej, a dodatkowo części napędowe silnika miały działanie zapalające.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Ilustrowana encyklopedia współczesnej broni palnej: (od połowy XIX wieku). Warszawa: Lampart, 1997. ISBN 83-86776-35-8.
  • Zbigniew Gwóźdź. Wyrzutnie rakietowe, wsparcie dla desantu. „Komandos : militarny magazyn specjalny”. 11/1998, listopad 1998. Kraków: Wydawnictwo Jagiellonia. ISSN 0867-8669. 

Linki zewnętrzne edytuj