Walenty Chmiel
Walenty Chmiel (ps. Cichy) (ur. 14 lutego 1914 w Nieporęcie, zm. 25 sierpnia 1952 tamże) – polski nauczyciel, działacz komunistyczny, funkcjonariusz Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
nauczyciel |
| Stanowisko |
zastępca dyrektora ds. nauk Centrum Wyszkolenia Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego |
| Pracodawca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Syn Jana i Marii, urodził się w rodzinie robotniczej, ukończył kolegium nauczycielskie. Należał do Związku Nauczycielstwa Polskiego, był aktywnym członkiem Komunistycznej Partii Polski. Od 1942 związany z Polską Partią Robotniczą, wstąpił do Gwardii Ludowej-Armii Ludowej, był instruktorem szkolenia bojowego w Okręgu nr 3 oraz wykładowcą na kursach podoficerskich Armii Ludowej, od 1944 dowodził oddziałem Armii Ludowej w Legionowie. Po zakończeniu działań wojennych skierowany przez Komitet Warszawski PPR do służby w organach bezpieczeństwa. Pełnił obowiązki naczelnika III Wydziału w Wojewódzkim Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie, a następnie pracownik III Departamentu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, od 15 sierpnia 1947 zastępca kierownika. Od 1 września 1949 skierowany do Centrum Wyszkolenia Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Legionowie, od 1 lipca 1952 zastępca dyrektora ds. nauk[1]. Zginął tragicznie w wyniku postrzelenia 25 sierpnia 1952. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kw. A2-8-5)[2].
Odznaczenia edytuj
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- "Warszawa Prawa Podmiejska 1942-1944, Z walk PPR, GL-AL" praca zbiorowa redakcją Benona Dymka, Wyd. MON Warszawa 1973 s. 799